W obliczu Gai: Osiem wykładów na temat nowego reżimu klimatycznego

Opinie czytelników

Książka przedstawia wymagające i głębokie dyskusje na temat świadomości ekologicznej i antropocenu, badając krytyczne kwestie związane ze zmianami klimatu z perspektywy socjologicznej, ekonomicznej i filozoficznej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej głębię i wnikliwość, wielu uważa, że tekst jest gęsty i trudny, a styl może odstraszyć zwykłych czytelników.

⬤ Oferuje cenny wgląd w kwestie ekologiczne i antropocen.
⬤ Głęboko angażuje się w złożone idee i rzuca wyzwanie głównemu nurtowi myślenia.
⬤ Zapewnia świeżą interpretację koncepcji Gai Lovelocka.
⬤ Inspirująca i prowokująca do myślenia dla tych, którzy chcą zaangażować się w jej akademicki rygor.

⬤ Gęsta i często trudna w odbiorze, przez co niedostępna dla zwykłych czytelników.
⬤ Styl pisania jest krytykowany jako rozwlekły i nużący.
⬤ Niektóre pomysły mogą nie być w pełni oryginalne i mogą wydawać się powtarzalne.
⬤ Akademickie podejście może przytłoczyć czytelników niezaznajomionych z głębokimi dyskusjami filozoficznymi.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Facing Gaia: Eight Lectures on the New Climatic Regime

Zawartość książki:

Pojawienie się nowoczesnych nauk w XVII wieku głęboko odnowiło nasze rozumienie natury. Przez ostatnie trzy stulecia nowe idee natury były nieustannie rozwijane przez teologię, politykę, ekonomię i naukę, zwłaszcza nauki o świecie materialnym.

Obecnie sytuacja jest jeszcze bardziej niestabilna, ponieważ wkroczyliśmy w mutację ekologiczną na niespotykaną dotąd skalę. Niektórzy nazywają ją antropocenem, ale najlepiej opisać ją jako nowy reżim klimatyczny. I z pewnością jest to nowy reżim, ponieważ wiele nieoczekiwanych powiązań między działalnością człowieka a światem przyrody zobowiązuje każdego z nas do ponownego otwarcia wcześniejszych pojęć natury i redystrybucji tego, co zostało w niej zapakowane.

Pojawia się więc pytanie: co zastąpi stare sposoby patrzenia na naturę?

Ta książka bada potencjalnego kandydata zaproponowanego przez Jamesa Lovelocka, kiedy wybrał nazwę "Gaia" dla kruchego, złożonego systemu, poprzez który żywe zjawiska modyfikują Ziemię. Fakt, że został natychmiast źle zrozumiany, dowodzi po prostu, że jego czytelnicy próbowali dopasować to nowe pojęcie do starszych ram, przekształcając Gaję w pojedynczy organizm, rodzaj gigantycznego termostatu, jakąś boginię New Age, a nawet boską Opatrzność.

W tej serii wykładów na temat "religii naturalnej" Bruno Latour argumentuje, że złożona i niejednoznaczna postać Gai oferuje wręcz przeciwnie, idealny sposób na rozplątanie etycznych, politycznych, teologicznych i naukowych aspektów przestarzałego już pojęcia natury. Kładzie podwaliny pod przyszłą współpracę między naukowcami, teologami, aktywistami i artystami, gdy oni i my zaczniemy dostosowywać się do nowego reżimu klimatycznego.