Polityka natury: Jak wprowadzić nauki ścisłe do demokracji

Opinie czytelników

Książka Latoura przedstawia ambitny, ale prowokujący do myślenia pogląd na politykę i wzajemne oddziaływanie między ludzkością a światem pozaludzkim, choć spotyka się z krytyką za złożony styl pisania i błędne opisy w treści.

⬤ Jasna i wnikliwa prezentacja przełomowych idei.
⬤ Odnosi się do relacji między elementami ludzkimi i nie-ludzkimi w kontekście polityczno-ekologicznym.
⬤ Polecana osobom zainteresowanym kryzysami ekologicznymi i nowymi perspektywami politycznymi.
⬤ Zapewnia inną perspektywę, która skłania do głębokiego myślenia.

⬤ Trudna do zrozumienia ze względu na złożony i rozwlekły styl pisania.
⬤ Nadużywa terminów i błędnie charakteryzuje dziedziny takie jak ekologia polityczna.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest niejasna i brakuje jej przejrzystości, co sprawia, że trudno się w nią zaangażować.
⬤ Może nie współgrać dobrze z czytelnikami niezaznajomionymi z pracą Latoura lub nieposiadającymi odpowiedniej wiedzy podstawowej.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Politics of Nature: How to Bring the Sciences Into Democracy

Zawartość książki:

Ważna praca jednego z najbardziej innowacyjnych myślicieli naszych czasów, Politics of Nature, nie czyni nic innego, jak ustanawia konceptualny kontekst dla ekologii politycznej - przenosząc pojęcia ekologii na bardziej żyzną glebę filozoficzną, niż jej zwolennicy do tej pory przewidywali. Bruno Latour dramatycznie ogłasza swój projekt: "Ekologia polityczna nie ma nic wspólnego z naturą, tą mieszaniną greckiej filozofii, francuskiego kartezjanizmu i amerykańskich parków".

Jak twierdzi, natura, daleka od bycia oczywistą domeną rzeczywistości, jest sposobem na stworzenie porządku politycznego bez należytego procesu. W związku z tym jego książka proponuje koniec starej dychotomii między naturą a społeczeństwem - i ukonstytuowanie w jej miejsce kolektywu, społeczności obejmującej ludzi i nie-ludzi oraz opierającej się na doświadczeniach nauk tak, jak są one faktycznie praktykowane.

Krytykując rozróżnienie między faktem a wartością, Latour sugeruje ponowne opisanie rodzaju filozofii politycznej związanej z takim "zdroworozsądkowym" podziałem - który tutaj ujawnia się jako wyraźnie bezsensowny i w rzeczywistości zgubny dla demokracji i zdrowego rozwoju nauk. Wychodząc poza modernistyczne instytucje "mononaturalizmu" i "multikulturalizmu", Latour rozwija ideę "multinaturalizmu", złożonej zbiorowości determinowanej nie przez zewnętrznych ekspertów roszczących sobie prawo do absolutnego rozumu, ale przez "dyplomatów", którzy są elastyczni i otwarci na eksperymenty.