Radość: Albo męki mowy religijnej

Opinie czytelników

Książka Bruno Latoura „Rejoicing: Or the Torments of Religious Speech” bada złożoność mowy religijnej w czasach współczesnych, przedstawiając medytacyjne i introspekcyjne badanie wiary, komunikacji i skrzyżowania nauki i religii. Czytelnicy uważają, że książka jest zarówno fascynująca, jak i wymagająca, z charakterystycznym stylem, który przypomina raczej osobisty dziennik niż tradycyjne pisanie.

Książka jest uważana za stymulującą intelektualnie i zapewnia głębokie zanurzenie się w naturze mowy religijnej, zachęcając czytelników do ponownego zbadania własnych przekonań. Wielu recenzentów doceniło unikalne połączenie osobistej narracji i filozoficznych dociekań, zwracając uwagę na błyskotliwość Latoura jako myśliciela i jego zdolność do prowokowania myśli nawet w trudnych lub niejasnych treściach.

Krytycy zwracają uwagę na brak struktury książki, bez podziałów na rozdziały lub jasnej organizacji, co utrudnia nawigację. Niektórzy czytelnicy uważają, że tekst jest gęsty i zbyt skomplikowany, co prowadzi do frustracji z powodu zawiłych myśli Latoura i braku jasności co do kluczowych pojęć. Inni twierdzą, że Latour błędnie interpretuje religię lub nie angażuje się w teologiczne aspekty wiary.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rejoicing: Or the Torments of Religious Speech

Zawartość książki:

Długoterminowym projektem Bruno Latoura jest porównanie warunków szczęśliwości i nieszczęśliwości różnych wartości najdroższych sercu tych, którzy „nigdy nie byli nowocześni”.

Według niego jest to jedyny sposób na rozwinięcie antropologii nowoczesności. Po jego pracy nad nauką, technologią i, ostatnio, prawem, ta książka bada warunki prawdy religijnych aktów mowy.

Chociaż nie ma wątpliwości, że religia jest jedną z wartości, które były intensywnie pielęgnowane w toku historii, jasne jest również, że niezwykle trudno jest dostroić się do jej wysoce specyficznego sposobu enuncjacji. Każdy wysiłek, by mówić we właściwym tonie, brzmi niezręcznie, reakcyjnie, pobożnie lub po prostu pusto. Stąd konieczność opracowania sposobu pisania, który wysunie na pierwszy plan tę nieuchwytną formę mowy, aby uczynić ją ponownie słyszalną.

W tej niezwykle oryginalnej książce autor proponuje zupełnie inne podejście do niekończącego się konfliktu „nauki i religii”, chroniąc je przed pomieszaniem z pojęciem informacji. Podobnie jak The Making of Law, książka ta jest kolejną próbą rozwinięcia tego „badania sposobów istnienia”, które zapewnia alternatywną definicję społeczeństwa.