Reassembling the Social: Wprowadzenie do teorii aktora-sieci

Opinie czytelników

Recenzje książki Latoura ujawniają szeroki zakres opinii, podkreślając zarówno jej mocne, jak i słabe strony. Wielu czytelników chwali wciągający styl pisania Latoura i prowokujący do myślenia charakter materiału, szczególnie w odniesieniu do teorii aktora-sieci (ANT). Niektórzy jednak wyrażają dezorientację i frustrację, sugerując, że książka może nie służyć jako jasne wprowadzenie dla nowicjuszy w temacie.

⬤ Wciągający i zabawny styl pisania, porównywany do Aldousa Huxleya.
⬤ Prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat skojarzeń społecznych i dychotomii natura/społeczeństwo.
⬤ Zapewnia transformacyjną perspektywę nauk społecznych, potencjalnie wzbogacając dyskusje akademickie.
⬤ Wysoce przystępna treść, która stymuluje nowe pomysły i ciekawość intelektualną.
⬤ Polecana czytelnikom zaznajomionym z ANT i tym, którzy chcą ponownie ocenić koncepcje socjologiczne.

⬤ Może nie być odpowiednia jako punkt wyjścia dla czytelników niezaznajomionych z Latourem lub ANT; niektórzy recenzenci zalecają rozpoczęcie od innych prac.
⬤ Struktura książki i złożone idee mogą być frustrujące, szczególnie dla wyszkolonych socjologów poszukujących jasnych metodologii.
⬤ Niektórzy krytykują prozę Latoura jako zawiłą lub nadmiernie intelektualną, co prowadzi do dezorientacji czytelnika.
⬤ Brak praktycznych zastosowań i praktycznych spostrzeżeń w niektórych sekcjach, przez co czytelnicy czują się zagubieni.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Reassembling the Social: An Introduction to Actor-Network-Theory

Zawartość książki:

Reassembling the Social to fundamentalne wyzwanie rzucone przez jednego z czołowych światowych teoretyków społecznych temu, jak rozumiemy społeczeństwo i to, co społeczne. Bruno Latour twierdzi, że słowo "społeczny" używane przez badaczy społecznych stało się obciążone założeniami do tego stopnia, że stało się błędnym określeniem. Kiedy przymiotnik jest stosowany do zjawiska, jest używany do wskazania ustabilizowanego stanu rzeczy, wiązki powiązań, które w odpowiednim czasie mogą być wykorzystane do wyjaśnienia innego zjawiska. Latour znajduje również słowo używane tak, jakby opisywało rodzaj materiału, w sposób porównywalny do przymiotnika takiego jak drewniany lub stalowy.

Zamiast po prostu wskazywać na to, co jest już zmontowane, jest teraz używane w sposób, który zakłada naturę tego, co jest montowane. Stało się słowem określającym dwie różne rzeczy: proces składania i rodzaj materiału, różniący się od innych. Latour pokazuje, dlaczego to, co społeczne, nie może być postrzegane jako rodzaj materiału lub domeny, i kwestionuje próby dostarczenia społecznego wyjaśnienia innych stanów rzeczy. Podczas gdy próby te były produktywne (i prawdopodobnie konieczne) w przeszłości, sam sukces nauk społecznych oznacza, że w dużej mierze już tak nie jest. Na obecnym etapie nie jest już możliwe dokładne zbadanie składników wchodzących w domenę społeczną. Latour powraca do pierwotnego znaczenia tego, co społeczne, aby przedefiniować to pojęcie i umożliwić mu ponowne prześledzenie powiązań. Wówczas możliwe będzie wznowienie tradycyjnego celu nauk społecznych, ale przy użyciu bardziej wyrafinowanych narzędzi. Opierając się na swojej rozległej pracy badającej.

Asamblaże natury, Latour uważa za konieczne dokładne zbadanie dokładnej zawartości tego, co składa się pod parasolem społeczeństwa. To podejście, socjologia stowarzyszeń, stało się znane jako teoria aktora-sieci, a ta książka jest niezbędnym wprowadzeniem zarówno dla tych, którzy chcą zrozumieć teorię aktora-sieci, jak i idee jednego z jej najbardziej wpływowych zwolenników.