Trzech mężczyzn na Bummel

Opinie czytelników

Three Men on a Bummel, kontynuacja książki Three Men in a Boat, jest chwalona za humor i zabawne anegdoty, choć wielu recenzentów uważa, że nie dorównuje ona urokowi oryginału. Książka zapewnia wgląd w niemieckie społeczeństwo początku XX wieku przez komediowy obiektyw, wywołując śmiech podczas odkrywania ludzkich słabości. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za nużącą lub pozbawioną spójnej fabuły w porównaniu do swojej poprzedniczki.

Humor jest konsekwentnie zabawny i sytuacyjny, dostarczając zachwycających anegdot. Czytelnicy doceniają obserwacje Jerome'a na temat ludzkiej natury i społeczeństwa, dzięki czemu książka jest przyjemna i zrozumiała. Wielu uważa, że jest to świetny towarzysz do lekkiej lektury, wywołujący śmiech i poczucie komfortu. Historyczne spostrzeżenia na temat Niemiec zostały również uznane za interesujące i prorocze.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka nie jest tak mocna jak Three Men in a Boat, uznając ją za mniej wciągającą i nieco nudną. W kilku recenzjach wspomniano o braku spójnej fabuły i nużących szczegółach, które utrudniały czytanie. Niektórzy uważali, że książka nie była tak humorystyczna lub zbyt gwałtowna w zakończeniu, co prowadziło do rozczarowania.

(na podstawie 140 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Three Men on the Bummel

Zawartość książki:

Three Men on the Bummel (znana również jako Three Men on Wheels) to humorystyczna powieść autorstwa Jerome'a K. Jerome'a.

Została opublikowana w 1900 roku, jedenaście lat po jego najsłynniejszym dziele, Three Men in a Boat (To Say Nothing of the Dog). W sequelu powracają trzej towarzysze, którzy pojawili się w Three Men in a Boat, tym razem na wycieczce rowerowej po niemieckim Schwarzwaldzie. We wstępie D.

C. Browninga do wydania Everyman's z 1957 roku czytamy: „Podobnie jak większość kontynuacji, została ona porównana niekorzystnie ze swoją historią macierzystą, ale była tylko trochę mniej znana niż Three Men in a Boat i przez długi czas była używana jako podręcznik szkolny w Niemczech”.

Jeremy Nicholas z Jerome K. Jerome Society uważa ją za „komiksowe arcydzieło” zawierające „scenki” równie zabawne lub zabawniejsze niż te w jej poprzedniku, ale jako całość nie tak satysfakcjonujące z powodu braku tak silnego wątku jednoczącego.

(wikipedia.org)