Technika i czas, 1: Błąd Epimeteusza

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną, ale dogłębną eksplorację wpływu technologii na ludzką indywidualność i społeczeństwo, czerpiąc z filozofii Heideggera i Derridy. Chociaż jest wysoko ceniona jako znaczący wkład we współczesną filozofię kontynentalną, jej gęsty styl stanowi wyzwanie dla wielu czytelników. Krytycy zwracają również uwagę na problemy z jakością druku książki.

⬤ Ostre i głębokie refleksje na temat dezindywiduacji i technologii
⬤ cenne podsumowanie i rozszerzenie idei Heideggera
⬤ satysfakcjonujące dla tych, którzy cenią złożone argumenty filozoficzne
⬤ postrzegana jako lektura obowiązkowa dla poważnych myślicieli zajmujących się technologią.

⬤ Trudny i złożony styl pisania, który może odstraszyć zwykłych czytelników
⬤ niektórzy uważają go za zbyt formalny lub jedynie żartobliwy
⬤ problemy z jakością druku i estetyką umniejszają wrażenia z lektury.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Technics and Time, 1: The Fault of Epimetheus

Zawartość książki:

Czym jest obiekt techniczny? Na początku zachodniej filozofii Arystoteles przeciwstawiał istoty ukształtowane przez naturę, które miały w sobie początek ruchu i spoczynku, oraz przedmioty stworzone przez człowieka, które nie miały w sobie źródła własnej produkcji. Ta książka, pierwszy z trzech tomów, rewiduje arystotelesowski argument i rozwija innowacyjną ocenę, dzięki której obiekt techniczny może być postrzegany jako posiadający istotną, odrębną czasowość i własną dynamikę.

Arystotelesowska koncepcja przetrwała, w takiej czy innej formie, aż do Marksa, który wyobraził sobie możliwość ewolucji techniki. Umieszczona między mechaniką a biologią, jednostka techniczna stała się kompleksem heterogenicznych sił. W równoległym rozwoju, podczas gdy industrializacja była w trakcie obalania współczesnego porządku wiedzy, a także współczesnej organizacji społecznej, technologia zdobywała nowe miejsce w filozoficznych pytaniach. Filozofia po raz pierwszy stanęła w obliczu świata, w którym ekspansja techniczna była tak powszechna, że nauka stawała się coraz bardziej podporządkowana polu instrumentalności, z jej celami określonymi przez imperatywy walki gospodarczej lub wojny, a jej status epistemiczny odpowiednio się zmieniał. Potęga, która wyłoniła się z tej nowej relacji, została uwolniona w trakcie dwóch wojen światowych.

Przechodząc przez historię arystotelesowskiej oceny techniki, autor angażuje idee szerokiego grona myślicieli - Rousseau, Husserla i Heideggera, paleontologa Leroi-Gourhana, antropologów Vernanta i Detienne'a, socjologów Webera i Habermasa oraz analityków systemów Maturany i Vareli.