Dekadencja demokracji przemysłowych

Opinie czytelników

Dekadencja demokracji przemysłowych” Bernarda Steiglera urzeka czytelników odświeżającym i prowokującym do myślenia stylem. Książka przedstawia krytykę hiperindustrializmu i wzywa do aktywnej indywiduacji w obliczu konsumpcjonizmu, dobrze rezonując z fanami innych filozoficznych gigantów. Każdy rozdział jest odrębny, dostarczając cennych spostrzeżeń, które rzucają wyzwanie współczesnym założeniom.

Wciągający i odświeżający styl pisania, oryginalne i prowokujące do myślenia pomysły, trafna krytyka hiperindustrializmu i konsumpcjonizmu, każdy rozdział jest samodzielnym esejem, rezonuje z fanami znanych filozofów.

Może wydawać się przytłaczająca lub dezorientująca dla niektórych czytelników ze względu na złożone argumenty; może być postrzegana jako gęsta dla osób niezaznajomionych z dyskursem filozoficznym.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Decadence of Industrial Democracies

Zawartość książki:

Tłumaczenie: DANIEL ROSS.

Bernard Stiegler jest jednym z najbardziej oryginalnych filozofów piszących dziś o nowych technologiach i ich implikacjach dla życia społecznego, politycznego i osobistego. Opierając się na źródłach od Platona i Marksa po Freuda, Heideggera i Derridę, rozwija niezwykle oryginalne ujęcie technologii jako gramatologii, jako techniki pisania, która konstytuuje nasze doświadczenie czasu, pamięci i pożądania, a nawet samego życia. Społeczeństwo i nasze miejsce w nim są kształtowane przez techniczną reprodukcję, która może zarówno poszerzać, jak i ograniczać horyzonty i możliwości ludzkiego działania i doświadczenia.

W trzech tomach Niewiary i dyskredytacji Stiegler dowodzi, że ten proces technicznej reprodukcji został niebezpiecznie oddzielony od jego roli w konstytuowaniu ludzkiego doświadczenia. Radykalnie kwestionując optymistyczny pogląd na nowe technologie jako czynniki ułatwiające uczenie się i postęp, argumentuje, że nowe techniki marketingowe ograniczają myślenie i pozbawiają konsumentów praw, programując ich do poszukiwania krótkoterminowej satysfakcji. Te praktyki "ekonomii libidinalnej" mają głębokie konsekwencje dla natury ludzkiego pragnienia i leżą u podstaw społecznego i psychologicznego złego samopoczucia współczesnego społeczeństwa przemysłowego.

W tym otwierającym tomie Stiegler argumentuje, że model przemysłowy wdrażany od początku XX wieku stał się przestarzały, prowadząc kapitalistyczne demokracje do impasu. Znakiem tego impasu i dekadencji, do której prowadzi, jest banalizacja konsumentów, którzy zostają uwikłani w wieczny cykl konsumpcji. Jest to nowa proletaryzacja dzisiejszego hiperprzemysłowego kapitalizmu nasyconego technologią. Tworzy społeczeństwo odcięte od swojej przeszłości i przyszłości, hamując ludzki rozwój i przekształcając demokrację w farsę, w której nieuchronnie pojawia się niewiara i dyskredytacja.