Studia nad pesymizmem: Seria esejów

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje. Niektórzy czytelnicy podkreślają jej głębokie spostrzeżenia i wciągającą prozę, podczas gdy inni wyrażają rozczarowanie z powodu pominięcia całego rozdziału.

Pisanie jest opisywane jako elokwentne i prowokujące do myślenia. Czytelnicy doceniają zwięzły format i zdolność książki do wspierania filozoficznego zaangażowania. Wielu uważa ją za terapeutyczną i transformującą, pomagającą im stawić czoła złożoności życia.

Znacząca krytyka wynika z pominięcia rozdziału „o kobietach”, co prowadzi niektórych czytelników do poczucia, że zakupiona przez nich wersja jest gorsza i nie warta zakupu.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Studies in Pessimism: A Series of Essays

Zawartość książki:

2013 Reprint wydania z 1891 roku. Dokładne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.

Arthur Schopenhauer, filozof z początku XIX wieku, wniósł znaczący wkład w metafizykę, etykę i estetykę. Jego prace wpłynęły również na teorie ewolucji i psychologii, głównie dzięki jego teorii woli mocy - koncepcji, którą Nietzsche słynnie przyjął i rozwinął. Mimo to jest on dziś, podobnie jak za życia, przyćmiony przez współczesnego mu Hegla.

Społeczne/psychologiczne poglądy Schopenhauera, przedstawione w tym dziele i w innych, wywodzą się bezpośrednio z jego metafizyki, która była pod silnym wpływem myśli wschodniej.

Jego pesymizm tworzy interesujący i być może wątpliwy kontrast z jego oczywistą radością z wyrażania siebie, zarówno w elegancji jego prozy, jak i w jego praktyce gry na flecie nocą. Jego błyskotliwość, poezję i miażdżący pesymizm można natychmiast dostrzec w tej pracy, jak na przykład w tym twierdzeniu z pierwszego rozdziału: "Mówi się, że przyjemność na tym świecie przeważa nad bólem; a w każdym razie istnieje równa równowaga między nimi.

Jeśli czytelnik chce szybko sprawdzić, czy to stwierdzenie jest prawdziwe, niech porówna odpowiednie uczucia dwóch zwierząt, z których jedno zajmuje się jedzeniem drugiego". Widzimy również w tej pracy jego mizoginizm, jak na przykład w jego twierdzeniu, że "tak jak lwy są wyposażone w pazury i zęby, a słonie i dziki w kły, ... tak Natura wyposażyła kobietę, dla jej obrony i ochrony, w sztukę kamuflażu; a cała moc, którą Natura nadała mężczyźnie w postaci siły fizycznej i rozumu, została nadana kobietom w tej formie".

Biorąc pod uwagę jego komentarz otwierający, tłumacz, T. B. Saunders, wydaje się być przynajmniej nieco przychylny tej perspektywie.