Siła niestosowania przemocy: Wiązanie etyczno-polityczne

Opinie czytelników

Książka Judith Butler „How to Live in a Violent World - Without Making It Worse” bada znaczenie niestosowania przemocy i wzajemnych powiązań między życiem a przemocą społeczną. Podczas gdy wiele recenzji chwali wnikliwą analizę i etyczne rozumowanie Butler, inne krytykują jej styl pisania jako zawiły i nieprzystępny, co prowadzi do mieszanego odbioru treści książki.

⬤ Wnikliwa analiza niestosowania przemocy
⬤ etyczne i moralne rozumowanie
⬤ angażowanie się w ważne kwestie polityczne
⬤ istotne dla zrozumienia złożoności przemocy społecznej
⬤ niezbędna lektura do współczesnych dyskusji na temat sprawiedliwości i ludzkiego życia.

⬤ Zawiły styl pisania z długimi zdaniami
⬤ zbyt skomplikowany dla zwykłych czytelników
⬤ niektórzy uważają, że treść można streścić w artykule
⬤ zgłaszane problemy z jakością fizyczną, takie jak uszkodzone książki.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Force of Nonviolence: An Ethico-Political Bind

Zawartość książki:

"Judith Butler jest najbardziej kreatywną i odważną teoretyczką społeczną piszącą dzisiaj". - Cornel West

"Judith Butler jest po prostu jedną z najbardziej dociekliwych, wymagających i wpływowych myślicielek naszych czasów". - J. M. Bernstein

Nowa książka Judith Butler pokazuje, w jaki sposób etyka niestosowania przemocy musi być połączona z szerszą walką polityczną o równość społeczną. Co więcej, argumentuje, że niestosowanie przemocy jest często błędnie rozumiane jako pasywna praktyka, która emanuje ze spokojnego obszaru duszy lub jako indywidualistyczna etyczna relacja do istniejących form władzy. W rzeczywistości jednak niestosowanie przemocy jest stanowiskiem etycznym znajdującym się pośrodku pola politycznego. Agresywna forma niestosowania przemocy akceptuje fakt, że wrogość jest częścią naszej psychicznej konstytucji, ale ceni ambiwalencję jako sposób na sprawdzenie konwersji agresji w przemoc. Jedno ze współczesnych wyzwań dla polityki niestosowania przemocy wskazuje, że istnieje różnica zdań na temat tego, co liczy się jako przemoc i niestosowanie przemocy. Rozróżnienie między nimi może zostać zmobilizowane w służbie ratyfikacji monopolu państwa na przemoc.

Uznanie niestosowania przemocy za problem etyczny w ramach filozofii politycznej wymaga krytyki indywidualizmu, a także zrozumienia psychospołecznych wymiarów przemocy. Butler odwołuje się do Foucaulta, Fanona, Freuda i Benjamina, aby rozważyć, w jaki sposób zakaz przemocy nie obejmuje życia uważanego za nieodwracalne. Rozważając, w jaki sposób "fantazmaty rasowe" uzasadniają przemoc państwową i administracyjną, Butler śledzi, w jaki sposób przemoc jest często przypisywana tym, którzy są najbardziej narażeni na jej śmiertelne skutki. Walkę o niestosowanie przemocy można znaleźć w ruchach na rzecz transformacji społecznej, które przeformułowują żałobę życia w świetle równości społecznej i których roszczenia etyczne wynikają z wglądu we współzależność życia jako podstawy równości społecznej i politycznej.