Ramy wojny: kiedy życie jest opłakiwane?

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej spostrzeżenia i trafność, podczas gdy inni krytykują jej teoretyczne słabości i styl pisania. Eksploruje tematy życia, uznania i wpływu wojny, ale niektórzy czytelnicy uważają, że jej filozoficznym argumentom brakuje głębi.

⬤ Wnikliwa i wymagająca lektura z głębokimi refleksjami na temat ważnych współczesnych kwestii.
⬤ Istotne tematy związane z wojną, mediami i etyką.
⬤ Wciągająca dla studentów studiów licencjackich i przydatna w środowisku akademickim.
⬤ Niektórzy czytelnicy docenili eksplorację złożonych tematów i konsekwentne kwestionowanie przez Butler binarnych wyborów.

⬤ Argumenty teoretyczne są uważane za słabe i pozbawione definicji.
⬤ Styl pisania jest opisywany jako suchy.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają książkę za naiwną i pozbawioną rygoru, szczególnie dla osób z doświadczeniem w filozofii lub historii wojskowości.
⬤ Krytyka powierzchowności i spełniania wymogów wydawniczych.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Frames of War: When Is Life Grievable?

Zawartość książki:

W książce Frames of War Judith Butler analizuje sposób, w jaki media przedstawiają przemoc państwową, proces integralny ze sposobem, w jaki Zachód prowadzi współczesną wojnę. To przedstawienie przesiąkło naszym rozumieniem ludzkiego życia i doprowadziło do wyzysku i porzucenia całych narodów, które są postrzegane jako egzystencjalne zagrożenie, a nie jako żywe populacje potrzebujące ochrony.

Ludzie ci są postrzegani jako już straceni, z powodu więzienia, bezrobocia i głodu, i można ich łatwo odrzucić. W pokrętnej logice, która racjonalizuje ich śmierć, utrata takich populacji jest uważana za konieczną do ochrony życia "żywych". Ta rozbieżność, twierdzi Butler, ma głębokie implikacje dla tego, dlaczego i kiedy odczuwamy przerażenie, oburzenie, poczucie winy, stratę i sprawiedliwą obojętność, zarówno w kontekście wojny, jak i coraz częściej w życiu codziennym.

Książka ta rozróżnia opór wobec ram wojny w kontekście obrazów z Abu Ghraib, poezji z Guantanamo, najnowszej europejskiej polityki imigracyjnej i islamskiej oraz debat na temat normatywności i niestosowania przemocy. W tej pilnej odpowiedzi na coraz bardziej dominujące metody przymusu, przemocy i rasizmu Butler wzywa do ponownej konceptualizacji lewicy, która pośredniczy w różnicach kulturowych i kultywuje opór wobec bezprawnych i arbitralnych skutków przemocy państwowej i jej zmienności.