Psychiczne życie władzy: teorie uległości

Opinie czytelników

Recenzje książki Judith Butler *The Psychic Life of Power* stanowią mieszankę pochwał i ostrej krytyki. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą książkę za jej pomysłowe argumenty i głębię w badaniu subiektywności i relacji władzy za pomocą różnych teoretycznych soczewek, inni uważają, że tekst jest zbyt złożony i oderwany od rzeczywistości. Książka jest postrzegana zarówno jako znaczący wkład w radykalną politykę, jak i żmudna, pedantyczna lektura dla niektórych.

⬤ Wciągające i pomysłowe argumenty na temat podmiotowości i dynamiki władzy.
⬤ Dobrze uzasadniona eksploracja złożonych teorii, czerpiąca z wpływowych filozofów.
⬤ Znaczący wkład w dyskusje na temat namiętnego przywiązania i radykalnej polityki.
⬤ Elokwentny styl retoryczny i głęboka analiza, którą niektórzy czytelnicy uznali za pouczającą.

⬤ Gęsta i trudna proza, którą niektórzy uznali za niepotrzebnie skomplikowaną.
⬤ Postrzegany brak praktycznego zastosowania w kwestiach społeczno-politycznych.
⬤ Powtarzające się dyskusje na temat władzy i podległości.
⬤ Niektórzy krytycy twierdzą, że prezentowane idee są przestarzałe lub nadmiernie zależne od zdyskredytowanych teorii psychoanalitycznych.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Psychic Life of Power: Theories in Subjection

Zawartość książki:

Jako forma władzy, podległość jest paradoksalna. Bycie zdominowanym przez zewnętrzną wobec siebie władzę jest znaną i bolesną formą władzy. Jednak odkrycie, że to, kim się jest, formowanie się jako podmiot, zależy od tej właśnie władzy, jest czymś zupełnie innym. Jeśli, podążając za Foucaultem, rozumiemy władzę jako kształtowanie podmiotu, to zapewnia ona sam warunek jego istnienia i trajektorię jego pragnienia. Władza nie jest po prostu tym, od czego zależy nasze istnienie, ale także tym, co kształtuje refleksyjność. Opierając się na Heglu, Nietzschem, Freudzie, Foucault i Althusserze, ta wymagająca i przejrzysta praca oferuje teorię formowania podmiotu, która oświetla ambiwalentne psychiczne skutki władzy społecznej.

Jeśli poważnie potraktujemy Hegla i Nietzschego, to "wewnętrzne życie" świadomości, a nawet sumienia, nie tylko jest wytwarzane przez władzę, ale staje się jednym ze sposobów, w jaki władza jest zakotwiczona w podmiotowości. Autor rozważa sposób, w jaki życie psychiczne jest generowane przez społeczne działanie władzy i jak to społeczne działanie władzy jest ukrywane i wzmacniane przez psychikę, którą wytwarza. Władza nie jest już rozumiana jako "zinternalizowana" przez istniejący podmiot, ale podmiot rodzi się jako ambiwalentny efekt władzy, który jest inscenizowany poprzez działanie sumienia.

Twierdzenie, że władza fabrykuje psychikę, jest również twierdzeniem, że istnieje fikcyjna i sfabrykowana jakość psychiki. Figura psychiki, która "zwraca się przeciwko sobie", jest kluczowa dla tego badania i stanowi alternatywę dla opisywania władzy jako "zinternalizowanej". Chociaż większość czytelników Foucaulta unika teorii psychoanalitycznej, a większość myślicieli zajmujących się psychiką unika Foucaulta, autor stara się teoretyzować tę ambiwalentną relację między tym, co społeczne, a tym, co psychiczne, jako jeden z najbardziej dynamicznych i trudnych efektów władzy.

Praca ta łączy w sobie teorię społeczną, filozofię i psychoanalizę w nowatorski sposób, oferując bardziej zrównoważoną analizę teorii formacji podmiotu zawartej w innych pracach autora, takich jak Bodies That Matter: On the Discursive Limits of "Sex" i Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity.