Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
W Akutagawie potrzebą izolacji staje się czytanie i pisanie. Odizolować się, aby czytać i pisać, czytać i pisać, aby się odizolować, a tym samym chronić system nerwowy, który go zakłóca.
Pisanie, ostatecznie, postrzegane jako niemożliwość, cierpienie i porażka («. Kiedy piszę, idę punkt po punkcie, chwila po chwili. Jeśli pominę jakiś etap, utknę.
I nie mogę iść dalej.
Jeśli się zmuszę, coś pójdzie nie tak. Muszę zachować czujność.
Ale bez względu na to, jak bardzo jestem czujny, często zdarza się, że to, co chcę powiedzieć, umyka mi. To mój problem. ) Pisanie, w którym fikcja jest kłamstwem, a to jest ostatnią, przytłaczającą próbą zbliżenia się do prawdy. Jaka jest prawda? W odręcznej notatce pozostawionej przez Akutagawę na marginesie oryginału jego Daidoji Shinsuke's Youth, pisze on: «.
Moją tragedią była próba osiągnięcia wielkości i odnalezienie swojej małości. Być może Akutagawa dostrzegł, kiedy umierał, że nie była to tragedia, ale raczej coś, czego warunki po prostu musiały zostać odwrócone. --JOS KOZER (Pablo Neruda Iberoamerykańska Nagroda Poetycka)
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)