Duelling Through the Ages
Odkładając na bok rzymskich gladiatorów i rewolwerowców z amerykańskiego Dzikiego Zachodu, w XIX wieku pojedynki stały się wyłączną domeną szlachty, oficerów wojskowych i dżentelmenów, z zasadami dodanymi, aby upewnić się, że wszystko odbywa się w uczciwy i profesjonalny sposób. Słowo "honor" stało się popularne, ponieważ był to powód, dla którego większość mężczyzn wyzywała innych na pojedynek. Ta książka podważa ten pogląd i pyta, czy naprawdę chodziło o honor, czy raczej o arogancję lub pozycję społeczną?
Z biegiem czasu królowie, przywódcy i rządy uchwalali zasady, dekrety, edykty i prawa zakazujące tej praktyki, ale nadal była ona kontynuowana, nawet gdy pojedynkujący się wiedzieli, że karą za udział w takim wydarzeniu może być ich własna śmierć. Ostatni znany pojedynek na szpady we Francji miał miejsce w prywatnej rezydencji na obrzeżach Paryża w 1967 roku pomiędzy dwoma politykami, Gastonem Deferre i Rene Ribiere. Pojedynek zakończył się po tym, jak Ribiere, który miał wziąć ślub następnego dnia, został dwukrotnie cięty w ramię przez Gastona.
Książka analizuje również niektóre z bardziej humorystycznych, nietypowych i najmniej oczekiwanych sposobów prowadzenia pojedynków, w tym rzucanie w siebie kulami bilardowymi, pojedynkowanie się siedząc na grzbietach słoni, a także dwóch mężczyzn, którzy zdecydowali, że ich różnice powinny zostać rozstrzygnięte pół mili w niebo w balonach na ogrzane powietrze.
Przy wzmożonych wysiłkach zmierzających do położenia kresu pojedynkom, wyższe klasy brytyjskiego społeczeństwa w szczególności nadal trzymały się idei możliwości obrony swojego honoru, co sprawiło, że wielu z nich zwróciło się ku pugilizmowi jako sposobowi na zaspokojenie swoich sporów, bez względu na to, jak śmieszne mogą się one dziś wydawać.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)