Chatham w Wielkiej Wojnie

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, podkreślające pewne pozytywne aspekty, ale także znaczne niezadowolenie z jej treści i dokładności.

Niektórzy czytelnicy uznali ją za dobry prezent, ponieważ odbiorca był z niej zadowolony.

Krytycy wskazywali na brak zdjęć w wydaniu cyfrowym, brak spójnego przeglądu militarnego znaczenia Chatham podczas I wojny światowej oraz skupienie się na profilach osób, które nie poszły na wojnę. Wielu uznało ją za rozczarowującą, porównując ją raczej do albumu z wycinkami niż kompleksowego opisu historycznego, i zauważyło nieścisłości w szczegółach, takich jak nazwy dróg.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chatham in the Great War

Zawartość książki:

Chatham odegrało bardzo ważną rolę w wysiłkach Wielkiej Wojny. Był to jeden z trzech "portów załogowych" brytyjskiej Królewskiej Marynarki Wojennej, a ponad jedna trzecia statków w mieście była obsadzona przez ludzi przydzielonych do Dywizji Chatham.

Wojna trwała zaledwie 6 tygodni, kiedy Chatham po raz pierwszy odczuło jej skutki. 22 września 1914 r. trzy okręty Królewskiej Marynarki Wojennej z Dywizji Chatham, HMS Aboukir, Cressy i Hogue, zostały zatopione w krótkim odstępie czasu przez niemiecki okręt podwodny U-9.

Tego dnia życie straciło łącznie 1459 żołnierzy, w tym 1260 z Dywizji Chatham.

Dwa miesiące później, 26 listopada, pancernik HMS Bulwark eksplodował i zatonął na kotwicy u wybrzeży Sheerness w hrabstwie Kent. Straty wyniosły 736 żołnierzy, z których wielu pochodziło z okolic Chatham.

W dniu 18 sierpnia 1914 r. szeregowy 6737 Walter Henry Smith, który miał dziewiętnaście lat i służył w 6. batalionie pułku Middlesex, stał się pierwszą osobą, która zginęła podczas wojny w Chatham.

Pełnił służbę wartowniczą z kolegą, który przypadkowo upuścił naładowany karabin, wystrzeliwując kulę, która trafiła szeregowego Smitha i zabiła go. Nie wszystko jednak było takie ponure. Winston Churchill, jako Pierwszy Lord Admiralicji, odwiedził Chatham na początku wojny, 30 sierpnia 1914 roku.

18 września 1915 r. dwóch niemieckich jeńców wojennych, porucznik Otto Thelen i porucznik Hans Keilback, uciekło z Donnington Hall w Leicestershire.

Początkowo sądzono, że uciekli z kraju i byli w drodze powrotnej do Niemiec, ale cztery dni później zostali ponownie schwytani w Chatham. Pod koniec wojny Chatham i stacjonujący tam ludzie naprawdę odegrali swoją rolę w zapewnieniu historycznego zwycięstwa aliantów.