Target Rommel: The Allied Attempts to Assassinate Hitler's General
Z niemieckiej perspektywy, wysoko odznaczony i szanowany generał Erwin Rommel był jednym z ich największych i najjaśniejszych atutów: strateg wojskowy, który myślał "nieszablonowo", co niejednokrotnie przyniosło mu nieoczekiwane zwycięstwo lub uratowało go przed niemal pewną porażką. Jego reputacja została zdobyta na początku II wojny światowej, gdy był dowódcą 7 Dywizji Pancernej podczas inwazji na Francję oraz jako dowódca sił niemieckich podczas kampanii w Afryce Północnej w latach 1941-1943.
Jego wpływ nie tylko jako stratega wojskowego, ale także na morale ludzi, którzy pod nim służyli, a także na niemiecką opinię publiczną, był tak duży, że rząd brytyjski zdecydował, że musi podjąć wspólne wysiłki, aby spróbować go schwytać lub wyeliminować, czyniąc Rommla jedynym niemieckim oficerem II wojny światowej, którego władze alianckie były gotowe poświęcić tyle czasu, siły i zaangażowania, aby go wyeliminować.
W tym celu przeprowadzono dwie operacje: Operacja Flipper w listopadzie 1941 roku i Operacja Gaff w lipcu 1944 roku. Obie operacje nie powiodły się z różnych powodów, ale zaledwie trzy miesiące po drugiej z nich Rommel nie żył, zmuszony do popełnienia samobójstwa przez Adolfa Hitlera za udział w próbie zamachu na jego życie 20 lipca 1944 roku. Popularność i znaczenie Rommla były tak duże, że nazistowskie władze podały jako przyczynę jego śmierci obrażenia odniesione w ataku wrogich samolotów na jego samochód sztabowy. Prawda o jego śmierci została ujawniona dopiero po wojnie.
