Joachim Peiper i nazistowskie okrucieństwa 1944 r.

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowy opis działań Joachima Peipera podczas II wojny światowej, w szczególności podkreślając jego zaangażowanie w masakrę w Malmedy i inne okrucieństwa. Chociaż przedstawia dobrze zbadane fakty i perspektywy dotyczące szerszego kontekstu zbrodni wojennych, wywołuje również silne reakcje emocjonalne u osób osobiście dotkniętych tymi wydarzeniami.

⬤ Dobrze zbadana i oparta na faktach
⬤ przedstawia szczegółową historię Joachima Peipera i jego działań
⬤ prezentuje zniuansowane spojrzenie na okrucieństwa II wojny światowej wykraczające poza niemieckie wojska
⬤ polecana jako interesująca lektura.

Temat może być niepokojący dla osób mających osobiste powiązania z wydarzeniami, ponieważ opowiada o znaczących okrucieństwach wojennych, które miały wpływ na rodziny.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Joachim Peiper and the Nazi Atrocities of 1944

Zawartość książki:

Joachim Peiper miał stopień Obersturmbannführera w fanatycznej nazistowskiej Schutzstaffel, częściej nazywanej SS. Pierwsze dwa lata wojny spędził jako adiutant Reichsführera Schutzstaffel i czołowego członka partii nazistowskiej, Heinricha Himmlera, gdzie był naocznym świadkiem tworzenia i wdrażania licznych polityk SS, z których wiele dotyczyło czystek etnicznych i Holokaustu.

W październiku 1941 r., tęskniąc za szansą na walkę, zmienił rolę i został dowódcą Waffen-SS, choć nadal pozostawał w regularnym kontakcie z Himmlerem. Jako członek 1 Dywizji Pancernej SS Leibstandarte służył w Związku Radzieckim, Włoszech i Belgii.

19 września 1943 r. on i jego ludzie byli odpowiedzialni za zamordowanie dwudziestu czterech włoskich cywilów w wiosce Boves. W dniu 17 grudnia 1944 r. ludzie pod jego dowództwem byli odpowiedzialni za tak zwaną masakrę w Malmedy, w której zamordowano osiemdziesięciu czterech nieuzbrojonych amerykańskich jeńców wojennych. Następnie, między 17 a 20 grudnia, Peiper i jego ludzie byli zaangażowani w zamordowanie wielu innych amerykańskich żołnierzy, a także belgijskich cywilów.

Peiper nigdy nie został oskarżony o okrucieństwa w Boves, ale w 1946 roku stanął przed amerykańskim trybunałem wojskowym za masakrę w Malmedy. Choć został uznany za winnego i skazany na karę śmierci, jego wyrok został zmniejszony do dożywocia, ale ostatecznie został zwolniony w 1956 roku.

W 1972 r. Peiper przeniósł się do francuskiej wioski Troves w północno-wschodniej Francji. 14 lipca 1976 r. jego dom został zaatakowany i podpalony. Pokonany przez dym, zginął w płomieniach.