Pnin

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę, podkreślając przede wszystkim wyzwania związane z czytaniem dzieł Nabokova, pomimo doceniania jego sprawności językowej. Niektórzy czytelnicy uważają, że gatunek „powieści kampusowej” jest nostalgiczny i pokrewny, podczas gdy inni zmagają się ze złożonością tekstu i kwestiami tłumaczeniowymi.

Język Nabokova opisywany jest jako „gossamer”, pokazując jego zręczność i wyjątkowość. Narracja rezonuje z czytelnikami zaznajomionymi ze środowiskiem akademickim, wywołując nostalgię za doświadczeniami ze studiów.

Książka może być trudna do przeczytania, pozostawiając niektórych czytelników zdezorientowanych i kwestionujących ich zrozumienie. Ponadto zauważono problemy z tłumaczeniem, a niektórzy uważają, że użycie tureckich słów jest irytujące i szkodliwe dla wrażeń z czytania.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Jedna z najbardziej lubianych powieści Nabokova, Pnin, zawiera jego najzabawniejszą i najbardziej przejmującą postać. Profesor Timofey Pnin jest nieszczęśliwie zdezorientowanym rosyjskim emigrantem niepewnie zatrudnionym na amerykańskim kampusie uniwersyteckim w latach pięćdziesiątych.

Pnin walczy o zachowanie godności poprzez serię komicznych i smutnych nieporozumień, jednocześnie padając ofiarą zarówno subtelnych spisków akademickich, jak i manipulacji celowo niewiarygodnego narratora. Początkowo niemal groteskowo komiczna postać, Pnin stopniowo zyskuje na znaczeniu poprzez kontrast z tymi, którzy się z niego śmieją.

Niezależnie od tego, czy jedzie złym pociągiem, aby wygłosić wykład w języku, którego nie opanował, czy też organizuje przyjęcie na wydziale, podczas którego dowiaduje się, że traci pracę, delikatnie niedorzeczny bohater tej czarującej powieści wywołuje najgłębszy instynkt opiekuńczy czytelnika. Serializowany w The New Yorker i opublikowany w formie książki w 1957 roku, Pnin przyniósł Nabokovowi zarówno pierwszą nominację do National Book Award, jak i niespotykaną dotąd popularność.