Ocena:
Książka „Maria” Vladimira Nabokova jest często postrzegana jako dzieło rozwojowe, które pokazuje wczesne etapy jego talentu pisarskiego. Czytelnicy doceniają ironię, surrealizm i introspektywną eksplorację pamięci i miłości, zwłaszcza refleksje głównego bohatera Ganina na temat jego przeszłości. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali prozę za piękną i sugestywną, inni uważali ją za słabsze dzieło w porównaniu z późniejszymi arcydziełami Nabokova.
Zalety:Czytelnicy podkreślali piękną prozę, eksplorację głębokich tematów, takich jak pamięć i nostalgia, oraz interesujące spostrzeżenia na temat rozwoju stylu pisania Nabokova. Jest to obiecujący początek dla Nabokova i wciągająca lektura dla fanów wczesnej literatury. Wielu znalazło wartość w jej introspektywnej naturze i rozwoju postaci.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że postacie były stereotypowe, a powieści brakowało wyrafinowanego stylu widocznego w późniejszych dziełach Nabokova. Kilku wyraziło rozczarowanie i uznało ją za rozczarowującą w porównaniu z innymi powieściami Nabokova. Ponadto pojawiły się komentarze na temat potencjalnego wpływu tłumaczenia na niuanse oryginalnego tekstu.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
Mary
Lev Ganin jest młodym oficerem mieszkającym w berlińskim pensjonacie wraz z rosyjskimi emigrantami.
Sam w swoim pokoju marzy o swojej pierwszej miłości, Marii. Pogrążony we wspomnieniach młodości i idyllicznych scenach Rosji sprzed rewolucji, Ganin nabiera przekonania, że Mary jest w rzeczywistości żoną współlokatora, który wkrótce ma przybyć do tego domu.
