Oko

Opinie czytelników

„Oko” Nabokova przedstawia mrocznie komediową i surrealistyczną eksplorację tożsamości i dziedzictwa oczami zmarłego lub umierającego narratora, który obserwuje opinie innych na swój temat. Chociaż zachęca czytelników do refleksji nad tym, jak tożsamość jest kształtowana przez postrzeganie i relacje, złożoność powieści może być zarówno urzekająca, jak i myląca, co prowadzi do mieszanych uczuć co do jej ogólnego wykonania.

Powieść jest chwalona za unikalną koncepcję, liryczny styl pisania i fascynującą eksplorację tematów takich jak tożsamość i percepcja. Czytelnicy doceniają mistrzostwo Nabokova w obrazowaniu i języku, a także wciągające filozoficzne dociekania na temat istnienia i autorefleksji. Wielu recenzentów uważa książkę za zabawną i stymulującą intelektualnie, podkreślając jej spryt i elementy komediowe.

Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest zagmatwana i trudna do śledzenia, szczególnie ze względu na niejednoznaczne podejście do realizmu i zmiany perspektywy. Pojawiły się też krytyczne uwagi dotyczące rozwoju postaci i zaangażowania w fabułę, a niektórzy mieli wrażenie, że początkowa wciągająca fabuła traci impet. Ponadto, podczas gdy niektórzy docenili złożoność fabuły, inni uważali, że stała się ona zbyt pobłażliwa lub pretensjonalna.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Eye

Zawartość książki:

Czwarta powieść Nabokova, Oko, jest w równym stopniu farsowym kryminałem, co głęboko refrakcyjną opowieścią o zmienności tożsamości i pozorów.

Bohater Nabokova, Smurov, jest zakochanym, potwornie świadomym siebie rosyjskim imigrantem mieszkającym w przedwojennym Berlinie, który popełnia samobójstwo po tym, jak został upokorzony przez zazdrosnego męża, tylko po to, by doznać jeszcze większych upokorzeń w życiu pozagrobowym.