Ocena:
PNIN Nabokova to przejmująca eksploracja życia rosyjskiego profesora na emigracji, nawigującego po swojej nowej egzystencji w Ameryce. Narracja łączy humor z głębokim smutkiem, zagłębiając się w tematy tożsamości, wyobcowania i zmagań akademickich. Pnin jest przedstawiony jako sympatyczna, ale nieszczęśliwa postać, rysująca podobieństwa między jego doświadczeniami a własnym życiem autora jako imigranta. Proza jest znana ze swojego lirycznego piękna i głębi, choć niektórzy czytelnicy uważają ją za trudną lub mniej wciągającą niż bardziej znane dzieła Nabokova.
Zalety:⬤ Przezabawna z domieszką elementów tragicznych.
⬤ Piękna i złożona proza ukazująca mistrzostwo językowe Nabokova.
⬤ Głęboka charakterystyka Pnina jako ujmującego, sympatycznego bohatera.
⬤ Przemyślana eksploracja tematów takich jak tożsamość, wyobcowanie i doświadczenie imigranta.
⬤ Wciągająca struktura narracji ze zmieniającymi się perspektywami.
⬤ Gęsty i skomplikowany język może sprawić trudność niektórym czytelnikom.
⬤ Fabuła jest postrzegana jako cienka, ze stopniowym spadkiem humoru pod koniec.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ogólny ton za nihilistyczny lub przygnębiający.
⬤ Sporadyczna nużąca płynność narracji może odstraszyć przypadkowych czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy donoszą, że wymaga ona znacznej wytrwałości w czytaniu i zaangażowania.
(na podstawie 143 opinii czytelników)
Początkowo niemal groteskowo komiczna postać, Pnin stopniowo zyskuje na znaczeniu poprzez kontrast z tymi, którzy się z niego śmieją.
Serializowany w The New Yorker i opublikowany w formie książki w 1957 roku, PNIN przyniósł Nabokovowi zarówno pierwszą nominację do National Book Award, jak i niespotykaną dotąd popularność.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)