Piekło

Opinie czytelników

Książka „Piekło” Henriego Barbusse'a wywołała wiele różnych recenzji, podkreślających jej filozoficzną głębię i eksplorację podglądactwa, ludzkiej egzystencji i natury rzeczywistości. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej poetycki język i głęboki wgląd w ludzką kondycję, inni krytykują jakość pisania, szczególnie w tłumaczeniu, oraz jawnie voyeurystyczne tematy.

Książka jest chwalona za głębokie zaangażowanie w tematy filozoficzne, takie jak solipsyzm i egzystencjalizm. Wielu recenzentów uważa, że voyeurystyczne obserwacje narratora oferują wyjątkowy wgląd w ludzką naturę i doświadczenia życiowe, uchwycenie momentów miłości, śmierci i złożoności ludzkości. Poetycki język i żywe opisy zostały również podkreślone jako fascynujące i piękne.

Kilku recenzentów komentuje potencjalnie niewygodny i nadmierny voyeuryzm, a konkretne incydenty są kontrowersyjne, szczególnie w przypadku wątków kazirodczych. Krytykowana jest jakość pisania, ze wzmiankami o niezdarnych tłumaczeniach i zbyt dramatycznej lub zbędnej prozie. Niektórzy czytelnicy uważają, że postacie nie wyróżniają się niczym szczególnym, a dialogi są nierealistyczne lub przestarzałe, co umniejsza ogólnemu wrażeniu.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hell

Zawartość książki:

Piekło (L'enfer) to studium podglądactwa napisane w 1908 roku przez Henriego Barbusse'a.

Kiedy została przetłumaczona na język angielski w 1918 roku, wywołała skandal. Młody mężczyzna w paryskim pensjonacie szpieguje mieszkańców sąsiedniego pokoju przez dziurę w ścianie.

Jednocześnie podglądacz i filozof, co dzieje się z tym, który widzi za dużo? Jest świadkiem miłości, małżeństwa, cudzołóstwa, kazirodztwa, śmierci oraz heroizmu i tchórzostwa ludzkiej kondycji. Jego słowa brzmią: "Jesteśmy bosko samotni, niebiosa spadły nam na głowy".