Peer Gynt: Poemat dramatyczny

Opinie czytelników

Recenzje „Peer Gynta” są mieszanką podziwu i krytyki. Podczas gdy wielu docenia piękno pisarstwa Ibsena i głębię sztuki, inni uważają ją za trudną i nieprzyjemną. Tłumaczenia, zwłaszcza Rolfa Fjelde, są chwalone za autentyczność, choć niektóre wersje są krytykowane za to, że są raczej adaptacjami niż prawdziwymi tłumaczeniami.

Autentyczne tłumaczenia, poetycka forma, piękny styl, istotne tematy, przyjemne dla tych, którzy skłaniają się ku norweskiemu folklorowi lub klasycznej literaturze, wysokiej jakości stan fizyczny.

Trudne do przeczytania dla niektórych, uważane za nudne lub obowiązkowe, nietypowe dla stylu Ibsena dla niektórych czytelników, niektóre wydania zgłaszane jako niekompletne, a niektóre tłumaczenia mogą zawierać współczesny, potencjalnie obraźliwy język.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Peer Gynt: A Dramatic Poem

Zawartość książki:

Ilustrował Arthur Rackham. Peer Gynt to najsłynniejsze dzieło norweskiego dramaturga Henrika Ibsena, oparte luźno na skandynawskiej bajce Per Gynt.

Opublikowany po raz pierwszy w 1867 roku Peer Gynt opowiada o przygodach pozornie amoralnej postaci o tym imieniu. Pięcioaktowa sztuka rozpoczyna się od ucieczki Peera z panną młodą na ślubie innego mężczyzny i jest kontynuowana w podobnym duchu, obejmując (ale nie ograniczając się do) skandaliczne przygody, takie jak jego pijane interakcje z trzema miłosnymi mleczarkami, które czekają na zaloty trolli; jego spotkanie z królem górskich trolli; jego wyjazd do Afryki Północnej (gdzie zarabia pieniądze na handlu niewolnikami i wysyłaniu bożków do Chin); jego adopcja przez plemię Beduinów jako proroka; jego przeprowadzka do Egiptu i rozmowy ze Sfinksem; i wreszcie jego powrót do domu, gdzie zostaje skonfrontowany z rozliczeniem swojego życia i wszystkimi rzeczami, które zrobił źle. W dramatycznej scenie finałowej zostaje skonfrontowany z Guzikarzem, który utrzymuje, że dusza Peera musi zostać stopiona z innymi wadliwymi towarami, chyba że będzie w stanie wyjaśnić, kiedy i gdzie w życiu był "sobą".

Sztuka Ibsena była wystawiana, dyskutowana, studiowana i "interpretowana" w najwyższych instytucjach akademickich na całym świecie. Zasadniczo opowiada o dążeniu człowieka do bycia lepszym - i jest skrajnym przykładem upadku człowieka.

Gynt jest tajemniczo atrakcyjny dla kobiet, narcystyczny, samouwielbiający, kłamca i oszust. Ale w końcu zostaje wezwany do rozliczenia i znajduje sposób, aby usprawiedliwić swoje czyny i stać się lepszym człowiekiem.

Czy mu się to udaje? To pozostaje palącym pytaniem... Ibsen poprosił kompozytora Edvarda Griega o skomponowanie muzyki do sztuki - co zostało zrobione, a najsłynniejsza z nich stała się suitą popularnie znaną jako In the Hall of the Mountain King.