Duchy

Opinie czytelników

Sztuka „Ghosts” Henrika Ibsena jest znana z głębokiej eksploracji kwestii społecznych i moralności, które pozostają aktualne do dziś. Podczas gdy niektóre recenzje podkreślają mistrzowskie dialogi i wciągające tematy, inne wskazują na zimny ton i poczucie niekompletności. Ogólnie rzecz biorąc, oferuje on mieszankę intrygujących komentarzy i szybkiej narracji.

⬤ Głęboka eksploracja ponadczasowych kwestii moralnych i komentarz społeczny.
⬤ Prowokujące do myślenia znaczenie dla współczesnego społeczeństwa.
⬤ Dobrze skonstruowane dialogi.
⬤ Wciągająca opowieść o ludzkiej naturze i dynamice rodziny.
⬤ Wielu uzna ją za zabawną z czarnym humorem.

⬤ Zimne i dydaktyczne podejście może być trudne dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uznali ją za pośpieszną i niekompletną.
⬤ Starszy dialekt może być trudny do zrozumienia.
⬤ Nie jest szczególnie przerażający ani intensywny, wbrew niektórym oczekiwaniom.
⬤ Kilka recenzji krytykowało jakość pisania.

(na podstawie 65 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ghosts

Zawartość książki:

Ghosts to niezwykle realistyczna sztuka Ibsena o wpływie poprzednich pokoleń na młodzież, ostra satyra na współczesne norweskie społeczeństwo i moralność oraz nawiedzająca tragedia, która ponad sto lat od premiery wciąż zachowuje swoją moc szokowania.

W studium Ibsena na temat utrzymującej się trucizny w małżeństwie opartym na kłamstwie, Osvald Alving wraca z Paryża do domu swojej matki, niosąc ze sobą straszny sekret. Radość matki z jego powrotu do domu szybko zmienia się w przerażenie i smutek. Zepsucie, przed którym miała nadzieję go uchronić, odsyłając go z dala od wpływu zdeprawowanego ojca, w rzeczywistości zainfekowało całe jego ciało w postaci syfilisu. W nieufności pani Alving i jej syna wobec konwencjonalnej religii i obyczajów oraz w udręce Oswalda związanej z życiem, Ibsen stworzył na wskroś nowoczesne i prowokacyjne dzieło, które wywołało powszechne oburzenie i szok, gdy zostało wyprodukowane po raz pierwszy w 1881 roku.

"Tłumaczenia Ibsena dokonane przez Meyera są ważnym faktem w ogólnym rozumieniu powojennego dramatu. Ich witalne tempo, ich niewymuszony nacisk na poetyckie centrum geniuszu Ibsena, pokonały akademickie wersje z pola" George Steiner, The New Statesman.