Myasishchev M-50 i M-52: pierwszy radziecki naddźwiękowy bombowiec strategiczny

Opinie czytelników

Książka stanowi szczegółową i kompleksową analizę naddźwiękowego bombowca Myasishchev M-50 i jego nieoblatanego odpowiednika, M-52. Jest to pierwsza anglojęzyczna publikacja na temat tych samolotów, obejmująca ich projekt, historię i kontekst w radzieckim lotnictwie.

Książka jest chwalona za zawartość informacyjną, dokładne badania i szczegółowe opisy samolotów, co czyni ją doskonałym źródłem informacji dla historyków i konstruktorów modeli. Zawiera wiele zdjęć i kontekst historyczny, przedstawiając rozwój M-50 i M-5

Niektórzy recenzenci zwrócili uwagę na ograniczoną liczbę zdjęć kokpitu w książce i wspomnieli, że M-50 był kompletną porażką jako bombowiec, a zbudowano tylko dwa prototypy. Ponadto, pojawiły się skargi dotyczące jakości opakowania i wysyłki z Amazon, co pogorszyło początkowe wrażenia z lektury.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Myasishchev M-50 and M-52: The First Soviet Supersonic Strategic Bomber

Zawartość książki:

Odrodzone w 1951 roku biuro projektowe Myasishcheva odcisnęło swoje piętno, tworząc bombowiec strategiczny M-4. Jednak ten poddźwiękowy samolot wkrótce stał się przestarzały z powodu naddźwiękowej technologii myśliwców - każdy nowy bombowiec strategiczny potrzebował naddźwiękowych osiągów, aby uniknąć przechwycenia.

Dlatego w 1952 roku Miasiszczew rozpoczął prace nad projektami bombowców naddźwiękowych, które doprowadziły do powstania M-50 w 1955 roku. Zaprojektowany do długotrwałego lotu naddźwiękowego, czterosilnikowy bombowiec Mach 1. 7 posiadał wiele innowacyjnych cech, w tym automatyczną kontrolę lotu i systemy trymowania skoku, a także najpotężniejszy silnik odrzutowy tamtych czasów.

Kiedy siły powietrzne odrzuciły M-50 z powodu niewystarczającego zasięgu, Myasishchev zasugerował zbudowanie go jako demonstratora technologii dla znacznie ulepszonego samolotu uderzeniowego M-52. Oblatany po raz pierwszy w październiku 1959 roku, M-50 wykonał zaledwie 11 lotów, zanim rok później OKB Miasiszczewa zostało ponownie zamknięte.

Miał jednak swój moment chwały na pokazie lotniczym w Tushino 9 lipca 1961 roku. Jest to jedyna praca na temat tych samolotów w języku angielskim, zawierająca około 400 wcześniej niepublikowanych lub rzadko oglądanych zdjęć.