My

Opinie czytelników

Książka otrzymuje mieszane recenzje, z których wiele chwali jej jakość i trafność, podczas gdy inni uważają ją za trudną lub źle sformatowaną w niektórych wydaniach. Książka cieszy się zainteresowaniem ze względu na dystopijną tematykę i prowokujące do myślenia treści.

** Świetna jakość wydania. ** Klasyka gatunku dystopijnego. ** Prowokujące do myślenia tematy o szczęściu i poświęceniu. ** Kreatywne budowanie świata i oryginalna fabuła. ** Wciągający styl pisania z czarnym humorem.

** Trudna lektura, która może nie być dla każdego. ** Problemy z formatowaniem w niektórych wydaniach, w tym niewłaściwe użycie kursywy. ** Włączenie słabo wykonanych ilustracji, które nie pasują do fabuły. ** Niektórzy czytelnicy uznali ją za na tyle nieatrakcyjną, że zrezygnowali z lektury lub dołączyli do klubów książki.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We

Zawartość książki:

2020 Reprint wydania z 1959 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania, które nie zostało odtworzone za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego . To wydanie przedrukowuje pierwsze wydanie w języku angielskim przetłumaczone przez Gregory'ego Zilboorga w 1924 roku i opublikowane przez E.

P. Dutton w Nowym Jorku. Zawiera nowy wstęp Petera Rudy'ego i przedmowę Marca Słonimskiego.

Powieść opisuje świat pozornej harmonii i konformizmu w zjednoczonym państwie totalitarnym. George Orwell twierdził, że powieść Aldousa Huxleya Brave New World z 1931 roku musi częściowo wywodzić się z My, ale Huxley temu zaprzeczył.

Wraz z Żelazną piętą Jacka Londona, My jest powszechnie uważane za dziadka gatunku satyrycznej futurystycznej dystopii. Doprowadza współczesne społeczeństwo przemysłowe do skrajności, przedstawiając państwo, które wierzy, że wolna wola jest przyczyną nieszczęścia, a życie obywateli powinno być kontrolowane z matematyczną precyzją w oparciu o system wydajności przemysłowej stworzony przez Fredericka Winslowa Taylora.

Radziecka próba wdrożenia tayloryzmu, kierowana przez Aleksieja Gaszewa, mogła mieć wpływ na przedstawiony przez Zamyatina portret Jednego Państwa. Pozostaje ona klasykiem prawie sto lat po publikacji.