Logisch-Philosophische Abhandlung: Die Hundertjahrsausgabe: Der Tractatus in Baumform

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

To odnowione wydanie Tractatus Logico-Philosophicus, dokładnie sto lat po wydaniu przez Wittgensteina, przedstawia tekst w sposób hierarchiczny, "który jest sposobem, w jaki książka została skomponowana i w jaki Wittgenstein uporządkował (wybrał i uzupełnił) najlepsze filozoficzne uwagi, które pisał od 1913 roku" (Peter Hacker). Tę drzewiastą lekturę zaleca sam Wittgenstein w jedynym przypisie do swojej książki, w którym sugeruje, że wewnętrzną strukturę logiczną tekstu wyznaczają liczby dziesiętne jego twierdzeń. "Tylko one - dodaje autor - nadają książce przejrzystości i jasności, a bez tej numeracji byłaby ona niezrozumiałym gąszczem". Rzeczywiście, zwarta i zawiła sekwencja tradycyjnej prezentacji jest tylko rygorystycznym zakładem logicznym, ale tylko maszyna logiczna lub robot może rozwikłać tę plątaninę: dla zwykłego ludzkiego zrozumienia, które nie wykorzystuje numeracji, książka pozostaje "niezrozumiałym zlepkiem".

W obecnym układzie wszystkie poziome i pionowe odniesienia stają się bezpośrednio widoczne, a każdy czytelnik może cieszyć się piękną architekturą i eleganckim rozumowaniem pracy Wittgensteina. Każda strona jest rzeczywistą jednostką do czytania, doskonale spójną i kompletną. Tractatus staje się zrozumiały również dla niewykwalifikowanych czytelników, oczywiście na mniej lub bardziej głębokich poziomach, podczas gdy naukowiec lub bardziej doświadczony czytelnik może wykryć sugestie i znaczenia, które do tej pory pozostawały całkowicie ukryte. Nota historyczna pokazuje, w jaki sposób nowa perspektywa strukturalna rzuca nowe światło również na posiadany przez nas rękopis kompozycyjny, którego "jednostki pisarskie" są w rzeczywistości bardzo podobne do stron obecnego wydania. Poza tym pozwala to zrekonstruować listę "Suplementów" (tutaj w Dodatku), które Wittgenstein zebrał po tym, jak z grubsza ukończył swój rękopis, ale które w bardzo niewielkim stopniu wykorzystał w ostatecznej wersji książki.

Drukowanie Tractatus zgodnie z dziesiętnymi zaleceniami Wittgensteina wymagało skrupulatnej filologicznej staranności i pewnych dyskrecjonalnych konwencji: na przykład na górze każdej strony komentowana teza jest drukowana ponownie, aby widok był kompletny i samowystarczalny. Z drugiej strony można było wyeliminować pewne wymuszenia tekstu przez tłumaczy w ich sekwencyjnym czytaniu, przywracając bardziej dosłowny przekład. Również słynny i intrygujący obraz oka i jego pola widzenia (5. 6331) został przywrócony w takiej formie, w jakiej sporządził go Wittgenstein, dzięki czemu cała strona jest doskonale zrozumiała i spójna. Ta udokumentowana i redakcyjna praca nad jedną z najczęściej przywoływanych książek ubiegłego wieku miała na celu uzyskanie, i faktycznie uzyskała, przenikliwy i krystalicznie czysty tekst, filologicznie wierny i jednocześnie relaksująco czytelny.