Z Wikipedii: Kokoro (aCuaCi lub a aCi) to powieść japońskiego autora Natsume Soseki. Po raz pierwszy została opublikowana w 1914 roku w formie seryjnej w japońskiej gazecie Asahi Shinbun.
Chociaż tytuł dosłownie oznacza serce, słowo to ma wiele odcieni i można je przetłumaczyć jako serce rzeczy lub uczucia. Praca dotyczy przejścia od japońskiego społeczeństwa Meiji do epoki nowoczesnej, badając przyjaźń między młodym mężczyzną a starszym mężczyzną, którego nazywa Sensei (lub nauczycielem).
Kontynuuje temat izolacji rozwinięty w bezpośrednio poprzedzających dziełach Sosekiego, tutaj w kontekście przeplatających się wątków egoizmu i poczucia winy, w przeciwieństwie do wstydu. Innymi ważnymi tematami w powieści są zmieniające się czasy (zwłaszcza modernizacja Japonii w erze Meiji), zmieniające się role i ideały kobiet oraz międzypokoleniowe zmiany wartości, rola rodziny, znaczenie jaźni w porównaniu z grupą, koszt słabości i tożsamość.
