Genealogia moralności

Opinie czytelników

Recenzje ujawniają szereg opinii na temat „Genealogii moralności” Nietzschego, podkreślając filozoficzną głębię i historyczne znaczenie książki, jednocześnie zwracając uwagę na jej złożoność i przestarzałe perspektywy. Czytelnicy doceniają jej prowokujący do myślenia charakter, ale krytykują jej dostępność i znaczenie dla współczesnej moralności.

Fascynujące implikacje filozoficzne, przekonujący kontekst historyczny, przystępna cena, ciekawe spojrzenie na moralność, zapewnia głębokie zrozumienie myśli Nietzschego.

Złożony i gęsty styl pisania utrudnia czytanie, brak przypisów lub kontekstualizacji, niektóre argumenty wydają się przestarzałe lub źle skonstruowane, zawiera kontrowersyjne, a czasem obraźliwe poglądy.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Genealogy of Morals

Zawartość książki:

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15 października 1844 - 25 sierpnia 1900) był niemieckim filozofem, krytykiem kultury, kompozytorem, poetą, filologiem oraz badaczem łaciny i greki, którego twórczość wywarła ogromny wpływ na współczesną historię intelektualną. Swoją karierę rozpoczął jako filolog klasyczny, zanim zajął się filozofią. W 1869 roku, w wieku 24 lat, jako najmłodszy w historii objął katedrę filologii klasycznej na Uniwersytecie w Bazylei. Nietzsche zrezygnował z tej funkcji w 1879 r. z powodu problemów zdrowotnych, które nękały go przez większość życia. W 1889 roku, w wieku 44 lat, doznał zapaści, a następnie całkowitej utraty zdolności umysłowych. Pozostałe lata życia spędził pod opieką matki aż do jej śmierci w 1897 roku, a następnie ze swoją siostrą Elisabeth F rster-Nietzsche. Nietzsche zmarł w 1900 roku.

Pisarstwo Nietzschego obejmuje polemiki filozoficzne, poezję, krytykę kulturową i beletrystykę, wykazując jednocześnie zamiłowanie do aforyzmów i ironii. Wybitne elementy jego filozofii obejmują radykalną krytykę prawdy na rzecz perspektywizmu; jego genealogiczną krytykę religii i moralności chrześcijańskiej oraz związaną z nią teorię moralności pan-niewolnik; jego estetyczną afirmację istnienia w odpowiedzi na "śmierć Boga" i głęboki kryzys nihilizmu; jego pojęcie apollińskiego i dionizyjskiego; oraz jego charakterystykę ludzkiego podmiotu jako wyrazu konkurujących ze sobą woli, wspólnie rozumianych jako wola mocy. Rozwinął także wpływowe koncepcje, takie jak bermensch i doktryna wiecznego powrotu. W swoich późniejszych pracach coraz bardziej zajmował się twórczą mocą jednostki do przezwyciężania kontekstów społecznych, kulturowych i moralnych w dążeniu do nowych wartości i zdrowia estetycznego. Jego twórczość obejmowała szeroki zakres tematów, w tym sztukę, filologię, historię, religię, tragedię, kulturę i naukę, i czerpała inspirację z takich postaci jak filozof Arthur Schopenhauer, kompozytor Richard Wagner i pisarz Johann Wolfgang von Goethe.

Po jego śmierci jego siostra Elisabeth została kuratorem i redaktorem rękopisów Nietzschego, przerabiając jego niepublikowane pisma tak, aby pasowały do jej własnej niemieckiej ideologii nacjonalistycznej, często zaprzeczając lub zaciemniając opinie Nietzschego, które były wyraźnie przeciwne antysemityzmowi i nacjonalizmowi. Dzięki opublikowanym przez nią wydaniom twórczość Nietzschego zaczęła być kojarzona z faszyzmem i nazizmem; XX-wieczni uczeni zakwestionowali taką interpretację jego dzieł i wkrótce udostępniono poprawione wydania jego pism. Myśl Nietzschego cieszyła się ponowną popularnością w latach sześćdziesiątych XX wieku, a jego idee wywarły od tego czasu ogromny wpływ na myślicieli XX i początku XXI wieku w całej filozofii - zwłaszcza w szkołach filozofii kontynentalnej, takich jak egzystencjalizm, postmodernizm i poststrukturalizm - a także w sztuce, literaturze, psychologii, polityce i kulturze popularnej. (wikipedia.org)