Ocena:
Recenzje „Czekając na Godota” Samuela Becketta podkreślają jego status jako klasyka teatru absurdu, omawiając jego tematy egzystencjalizmu i natury czekania. Podczas gdy wielu recenzentom podobała się prowokująca do myślenia treść sztuki i unikalny styl, niektórzy uznali ją za trudną do zrozumienia lub powolną.
Zalety:Wielu recenzentów chwaliło książkę za jej filozoficzną głębię, wciągające postacie i unikalny styl narracji. Sztuka prowokuje do przemyśleń i refleksji na temat życia, ludzkiej egzystencji i absurdu oczekiwania. Fizyczny stan książki został ogólnie oceniony jako doskonały, z dobrym opakowaniem.
Wady:Kilku czytelników wyraziło frustrację z powodu braku wyraźnej fabuły lub rozwiązania, opisując ją jako zagmatwaną lub powolną. Niektórzy wspomnieli, że mieli wrażenie, że „nic się nie dzieje” przez całą historię, co prowadziło do mieszanych uczuć co do jej wartości rozrywkowej.
(na podstawie 52 opinii czytelników)
Esperando a Godot-Samuel Beckett
Napisana po francusku i wystawiona po raz pierwszy w Th��tre du Bablyone w Paryżu w 1953 roku sztuka En attendant Godot została następnie przetłumaczona przez Samuela Becketta na język angielski jako Waiting for Godot. Sztuka została wystawiona w londyńskim Arts Theatre w 1955 roku, a w 1956 roku po raz pierwszy opublikowana przez wydawnictwo Faber.
Aby uczcić setną rocznicę urodzin Becketta i pięćdziesiątą rocznicę jego oryginalnej publikacji, Faber po raz pierwszy publikuje dwujęzyczne wydanie tego wielkiego arcydzieła. Zatytułowana „tragikomedia w dwóch aktach” i niegdyś słynnie opisana przez irlandzkiego krytyka Viviana Merciera jako sztuka, w której „nic się nie dzieje, dwa razy”.
Czekając na Godota to także sztuka, która została napisana dwa razy. Tutaj, na przeciwległych stronach, czytelnik może oglądać ją jednocześnie w dwóch językach.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)