Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Na mocy traktatu z Guadalupe Hidalgo z 1848 roku, który formalnie zakończył wojnę meksykańsko-amerykańską, Stany Zjednoczone przejęły kontrolę nad rozległymi nowymi terytoriami, w tym znaczną częścią dzisiejszego stanu Nowy Meksyk. Stany Zjednoczone zgodziły się uznać własność nieruchomości, w tym własność grantów gruntowych, na cedowanych obszarach.
To, czy Stany Zjednoczone wywiązały się z postanowień traktatu, zwłaszcza w odniesieniu do dotacji do gruntów wspólnotowych, było kwestią kontrowersyjną od pokoleń. Dokumenty dotyczące przyznawania ziemi nie zawierają bezpośredniego odniesienia do "dotacji dla społeczności", ani też hiszpańskie i meksykańskie prawa nie definiują ani nie używają tego terminu. GAO stwierdziło jednak, że niektóre dotacje odnoszą się do gruntów przeznaczonych do ogólnego użytku wspólnotowego lub do określonych celów, takich jak polowanie, utrzymywanie pastwisk, zbieranie drewna lub nawadnianie.
Naukowcy, literatura dotycząca dotacji gruntowych i popularna terminologia powszechnie używają wyrażenia "dotacje gruntowe społeczności" na określenie dotacji gruntowych, które odkładają wspólne grunty do użytku całej społeczności. GAO wykorzystało tę szeroką definicję do określenia, które hiszpańskie i meksykańskie dotacje gruntowe można zidentyfikować jako dotacje gruntowe społeczności.
GAO zidentyfikowało 152 dotacje gruntowe społeczności z 295 dotacji gruntowych w Nowym Meksyku. GAO podzieliło te dotacje na trzy różne rodzaje: 79 z nich to dotacje, w których wspólne ziemie stanowiły część dotacji zgodnie z oryginalną dokumentacją dotacji; 51 to dotacje, które naukowcy, spadkobiercy dotacji lub inne osoby uważały za zawierające wspólne ziemie; a 22 to dotacje rozszerzone na rdzenne kultury pueblo w Nowym Meksyku.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)