Dźwięk i furia

Opinie czytelników

The Sound and the Fury Williama Faulknera jest powszechnie uznawana za złożoną, ale głęboko oddziałującą powieść, która rzuca wyzwanie czytelnikom poprzez swój unikalny styl narracji, zwłaszcza wykorzystanie strumienia świadomości. Chociaż wielu recenzentów chwali poetyckie piękno języka Faulknera i emocjonalną głębię bohaterów, zauważają oni również znaczną trudność w poruszaniu się po niekonwencjonalnej fabule i chaotycznych liniach czasowych. Ogólnie rzecz biorąc, czytelnicy uważają ją za satysfakcjonującą, ale zalecają przygotowanie się z materiałami uzupełniającymi, aby w pełni docenić zawiłości tekstu.

⬤ Pięknie napisana lirycznym językiem.
⬤ Głęboki oddźwięk emocjonalny i głębokie tematy.
⬤ Unikalny styl narracji, który oferuje świeże doświadczenie czytelnicze.
⬤ Ujawnia złożoną dynamikę postaci i refleksje społeczne.
⬤ Bardzo satysfakcjonująca dla tych, którzy chcą poświęcić czas na jej zrozumienie.

⬤ Niezwykle trudna i zagmatwana lektura, szczególnie dla początkujących czytelników.
⬤ Rozdrobnione linie czasowe i brak jasności w perspektywach mogą prowadzić do frustracji.
⬤ Wymaga wielokrotnego czytania i materiałów uzupełniających w celu zrozumienia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają styl Faulknera za męczący i wyczerpujący psychicznie.

(na podstawie 613 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sound and the Fury

Zawartość książki:

NOBEL PRIZE WINNER - Jedna z najwspanialszych powieści XX wieku jest historią rodziny południowych arystokratów na skraju osobistej i finansowej ruiny.

The Sound and the Fury to tragedia rodziny Compsonów, w której występują jedne z najbardziej pamiętnych postaci w literaturze: piękna, zbuntowana Caddy; męski Benjy; nawiedzony, neurotyczny Quentin; Jason, brutalny cynik; i Dilsey, ich czarna służąca. Ich życie jest fragmentaryczne i nękane przez historię i dziedzictwo, głosy i działania postaci łączą się, tworząc to, co jest prawdopodobnie arcydziełem Faulknera i jedną z największych powieści XX wieku.

„Daję ci mauzoleum wszelkiej nadziei i pragnień.... Daję ci je nie po to, byś pamiętał o czasie, ale po to, byś od czasu do czasu zapomniał o nim na chwilę i nie tracił całego oddechu, próbując go pokonać. Ponieważ żadna bitwa nigdy nie jest wygrana, powiedział. Nawet się ich nie toczy. Pole ujawnia człowiekowi tylko jego własną głupotę i rozpacz, a zwycięstwo jest iluzją filozofów i głupców”. -z The Sound and the Fury.