Dziennik moskiewski

Opinie czytelników

Książka przedstawia wpisy Benjamina z jego podróży do Moskwy, oferując osobisty wgląd w jego doświadczenia w mieście, jego związek z urbanistyką oraz krytykę kultury i klimatu społecznego Związku Radzieckiego. Dodatkowo, kronika opisuje jego romantyczny związek z Asją, zapewniając bardziej intymne spojrzenie na postać Benjamina.

Wpisy w dzienniku są pięknie napisane i zapewniają przejrzystą relację z podróży Benjamina. Rzucają światło na ważne aspekty urbanizmu i oferują kontekst i tło dla późniejszej krytycznej pracy Benjamina. Osobiste elementy dodane z jego romansu z Asją dodają ludzkiego wymiaru do jego naukowej osobowości.

Tekstowi może brakować wyraźnej krytyki politycznej, której niektórzy czytelnicy pragną, skupiając się bardziej na poszlakach niż bezpośrednich komentarzach. Co więcej, dyskusje na temat radzieckiej sztuki i stypendiów mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom, prowadząc niektórych do pominięcia tych części w poszukiwaniu bardziej osobistych narracji.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Moscow Diary

Zawartość książki:

Życie niemiecko-żydowskiego krytyka literackiego i filozofa Waltera Benjamina (1892-1940) jest prawdziwą alegorią życia literackiego w XX wieku. Intelektualna odyseja Benjamina zakończyła się jego samobójczą śmiercią na granicy francusko-hiszpańskiej, ściganego przez nazistów, ale na długo przed podróżą do Związku Radzieckiego. Jego oszałamiająca relacja z tej podróży jest wyjątkowa wśród pism Benjamina ze względu na szczery, bezlitosny sposób, w jaki zmaga się ze swoimi motywami i sumieniem.

Być może głównym powodem jego podróży było uczucie do Asji Lā.

Cis, łotewskiej bolszewiczki, którą po raz pierwszy spotkał na Capri w 1924 roku i która pozostała ważnym intelektualnym i erotycznym wpływem na niego przez lata dwudzieste i trzydzieste. Asja Lā.

Cis mieszkała w Moskwie, zarabiając na życie jako dziennikarka, a dziennik Benjamina jest z jednej strony relacją z jego masochistycznego romansu z tym nieuchwytnym - i raczej niesympatycznym - obiektem pożądania. Na innym poziomie jest to historia nieudanego romansu z rosyjską rewolucją.

Benjamin udał się bowiem do Rosji nie tylko po to, by dowiedzieć się z pierwszej ręki o sowieckim społeczeństwie, ale także po to, by podjąć ostateczną decyzję o wstąpieniu do partii komunistycznej. Dziennik Benjamina maluje dylemat pisarza uwiedzionego obietnicami rewolucji, a jednocześnie niechętnego do mrugnięcia okiem na jej ludzkie i instytucjonalne wady.

Dziennik moskiewski to coś więcej niż zapis ideologicznej ambiwalencji.

Jego wartość literacka jest znaczna. Benjamin jest jednym z największych dwudziestowiecznych fizjonomistów miasta, a jego portret hibernalnej Moskwy stoi obok jego błyskotliwych ewokacji Berlina, Neapolu, Marsylii i Paryża. Studenci tego szczególnie interesującego okresu uznają relację Benjamina z Moskwy za niezwykle pouczającą.