Autobiografia Marka Twaina, tom 3, 12: Kompletne i wiarygodne wydanie

Opinie czytelników

Autobiografia Marka Twaina, zwłaszcza jej trzeci tom, otrzymała mieszane recenzje od czytelników. Wielu docenia głębię i humor pisarstwa Twaina, a także wgląd w jego życie i kontekst historyczny, w którym żył. Jednak niektórzy czytelnicy wyrażają obawy dotyczące struktury i włączenia niektórych rękopisów, czując, że umniejszają one ogólnemu doświadczeniu.

⬤ Zapewnia głęboki, humorystyczny wgląd w myśli Marka Twaina na różne tematy i wydarzenia.
⬤ Styl pisania jest wciągający i sprawia wrażenie konwersacji, pozwalając czytelnikom poczuć więź z Twainem.
⬤ Zawiera cenne historyczne anegdoty i perspektywy, które wzbogacają doświadczenie czytania.
⬤ Redaktorzy wykonali godną pochwały pracę kompilując te prace, czyniąc je niezbędnym dodatkiem dla fanów i badaczy Twaina.

⬤ Struktura jest nieliniowa i może sprawiać wrażenie chaotycznej, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.
⬤ Włączenie „Ashcroft-Lyon Manuscript” jest postrzegane przez niektórych jako długie i nieistotne, umniejszając dopracowanej pracy Twaina.
⬤ Niektóre końcowe wpisy są naznaczone smutkiem i goryczą, co może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami.
⬤ Wymagane znaczne zaangażowanie w czytanie ze względu na długość tomów.

(na podstawie 79 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Autobiography of Mark Twain, Volume 3, 12: The Complete and Authoritative Edition

Zawartość książki:

Zaskakujący ostatni rozdział życia wielkiego Amerykanina.

Kiedy w 2010 roku ukazał się pierwszy tom nieocenzurowanej Autobiografii Marka Twaina, został on okrzyknięty niezbędnym dodatkiem do półki z jego dziełami i kluczowym dokumentem dla naszego zrozumienia życia i czasów wielkiego humorysty. Ten trzeci i ostatni tom wieńczy i uzupełnia dzieło jego życia. Podobnie jak towarzyszące mu tomy, jest kroniką wewnętrznego i zewnętrznego życia Twaina poprzez serię codziennych dyktand, które podążają tam, gdzie prowadzi jego fantazja.

Dyktanda te, tworzone od marca 1907 roku do grudnia 1909 roku, przedstawiają Marka Twaina u schyłku jego życia: otrzymującego honorowy tytuł na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Narzekanie na Theodore'a Roosevelta.

Zakładanie licznych klubów.

Niedowierzanie na wystawie Świętego Graala.

Wiara w autorstwo sztuk Szekspira.

Relaksujący się na Bermudach.

Obserwowanie (i inwestowanie) w nowe technologie. "Słowa końcowe" autobiografii w poruszający sposób upamiętniają jego córkę Jean, która zmarła w Wigilię 1909 roku. W tym tomie znajduje się również wcześniej niepublikowany "Rękopis Ashcrofta-Lyona", żrący akt oskarżenia Marka Twaina o jego "gnijącą parę" sekretarek i spustoszenie, które wybuchło w jego domu podczas ich rezydencji.

Publikowana we fragmentach przez cały XX wiek Autobiografia Marka Twaina została teraz poddana krytycznej rekonstrukcji i udostępniona w formie, w jakiej miała być czytana. W pełni opatrzona przypisami przez redaktorów Mark Twain Project, kompletna Autobiografia wyłania się jako przełomowa publikacja w literaturze amerykańskiej.

Redaktorzy: Benjamin Griffin i Harriet Elinor Smith.

Redaktorzy współpracujący: Victor Fischer, Michael B. Frank, Amanda Gagel, Sharon K. Goetz, Leslie Diane Myrick, Christopher M. Ohge.