Ocena:
Recenzje „Zakochanych kobiet” D.H. Lawrence'a podkreślają dychotomię opinii, od szacunku dla jej głębi i piękna po krytykę stylu pisania i filozoficznych dygresji. Wielu czytelników docenia eksplorację złożonych tematów związanych z miłością, związkami i alienacją społeczną, a niektórzy nazywają ją arcydziełem. Inni jednak uważają dialogi za nierealistyczne, prozę za rozdętą, a traktowanie postaci kobiecych za problematyczne.
Zalety:** Bogata, poetycka i prowokująca do myślenia narracja. ** Głęboka eksploracja miłości, związków i indywidualnych pragnień. ** Złożone studia postaci i filozoficzne spostrzeżenia. ** Celebracja kobiecej indywidualności i emocjonalnej głębi. ** Ponadczasowe tematy istotne dla współczesnych związków.
Wady:** Gęsta i czasami pretensjonalna proza. ** Nierealistyczne i drętwe dialogi. ** Zbyt filozoficzne dyskusje, które mogą odciągać uwagę od fabuły. ** Krytyka mizoginii i złego przedstawiania postaci kobiecych. ** Powtarzające się rozważania na temat miłości i egzystencji, które mogą być nużące.
(na podstawie 217 opinii czytelników)
Women in Love: Introduction by David Ellis
Powszechnie uważana za najlepszą powieść jednego z najlepszych pisarzy XX wieku, ta „zdumiewająca praca” („The New York Review of Books”) jest kontynuacją „Tęczy”, ukazując potężny portret dwóch par dynamicznie zaangażowanych w walkę ze sobą, ze sobą nawzajem i z trudnymi do pokonania ograniczeniami życia.
Siostry Ursula i Gudrun Brangwen, które po raz pierwszy poznaliśmy w powieści Lawrence'a Tęcza, tutaj angażują się w związek z dwoma bliskimi przyjaciółmi: Rupertem, intelektualnym inspektorem szkolnym; i Geraldem, bogatym spadkobiercą właściciela kopalni. Burzliwe relacje, które z tego wynikają - opisane z emocjonalną i seksualną szczerością, która wywołała kontrowersje podczas publikacji książki w 1920 roku - przenoszą bohaterów z angielskiego krajobrazu kopalni węgla i fabryk sadzy na ośnieżone szczyty Alp, gdzie dochodzi do tragedii.
Zakochane kobiety zostały napisane podczas I wojny światowej i chociaż konflikt ten nigdy nie jest wspomniany w powieści, poczucie zagrożenia w tle, czającej się katastrofy, nieustannie wpływa na jej dramat. Lawrence był potężnym, proroczym pisarzem, ale dodatkowo wniósł taką delikatność do swojego traktowania świata ludzi i przyrody, że stwierdzenie E. M. Forstera, że był największym powieściopisarzem z wyobraźnią swojego pokolenia, oddaje mu raczej zbyt mało sprawiedliwości niż zbyt wiele.
