Psychoanaliza i nieświadomość oraz Fantazja nieświadomości

Opinie czytelników

Recenzje prezentują mieszane spojrzenie na książkę D.H. Lawrence'a, pokazując zarówno podziw dla jej poetyckiej i filozoficznej natury, jak i silną krytykę jej postrzeganych nienaukowych i faszystowskich podstaw. Czytelnicy podkreślają jej potencjał do prowokowania głębokich spostrzeżeń i introspekcji, podczas gdy inni potępiają ją za antyracjonalizm i szkodliwe ideologie.

Książka jest chwalona za głęboki i poetycki wgląd w ludzkie doświadczenie, oferując transformacyjną perspektywę świadomości. Niektórzy czytelnicy uważają ją za pięknie napisaną i doceniają jej eksplorację seksualności i złożoności umysłu. Ponadto jest ona postrzegana jako konieczne odejście od konwencjonalnego myślenia, stanowiące wyzwanie dla dominujących paradygmatów.

Krytycy określają książkę jako nienaukową i oskarżają Lawrence'a o promowanie idei faszystowskich, wskazując na jego odrzucenie racjonalności i poparcie dla antyintelektualizmu. Zagmatwana proza i dygresje są postrzegane jako irytujące, utrudniając niektórym czytelnikom wyciągnięcie konkretnych wniosków. Co więcej, istnieją obawy co do zgodności książki z niebezpiecznymi zaleceniami dotyczącymi edukacji i struktury społecznej.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Psychoanalysis and the Unconscious and Fantasia of the Unconscious

Zawartość książki:

Napisane w najbardziej produktywnym okresie Lawrence'a, Psychoanalysis and the Unconscious i Fantasia of the Unconscious zostały początkowo podjęte w odpowiedzi na psychoanalityczną krytykę Sons and Lovers. Rozwinęły się one bardziej ogólnie, aby zaproponować alternatywę dla tego, co Lawrence postrzegał jako freudowską psychoanalityczną teorię nieświadomości i motywu kazirodztwa.

Eseje rozwijają również jego idee dotyczące wychowania i edukacji dzieci, małżeństwa, a także działań społecznych, a nawet politycznych. Lawrence opisał je jako „tę moją pseudofilozofię, która została wydedukowana z powieści i wierszy, a nie odwrotnie. Absolutna potrzeba posiadania pewnego rodzaju zadowalającego nastawienia psychicznego do siebie i rzeczy w ogóle sprawia, że próbuje się wyciągnąć pewne konkretne wnioski ze swoich doświadczeń jako pisarza i człowieka”.

Wnioski te stanowią pouczający przewodnik po jego dziełach i na tym polega ich szczególna wartość. D. H.

Lawrence był angielskim powieściopisarzem, poetą, dramaturgiem, eseistą, krytykiem literackim i malarzem, którego dzieła stanowią refleksję nad dehumanizującymi skutkami nowoczesności i industrializacji. W swoich pismach Lawrence konfrontuje się z kwestiami związanymi ze zdrowiem emocjonalnym i witalnością, spontanicznością i instynktem, często przeciwstawiając się obecnej akceptacji społecznej. E.

M. Forster w swoim nekrologu opisał go jako „największego powieściopisarza z wyobraźnią naszego pokolenia”.