Wzgórze drzwi

Opinie czytelników

Recenzje chwalą poezję Robina Robertsona za jej emocjonalną głębię, liryczne piękno i mistrzostwo języka. Czytelnicy podziwiają jego ewolucję jako poety, podkreślając imponującą jakość i wpływ jego twórczości. Pojawiają się jednak drobne uwagi krytyczne dotyczące ilości tłumaczeń w jego ostatnich pracach, a jeden z recenzentów wyraził niezadowolenie z wcześniejszego stanu zakupionego egzemplarza.

Głęboko emocjonalny i drobiazgowy język, piękna i mroczna poezja, dojrzała i potężna praca, oszałamiające wiersze Dionizosa, liryczny geniusz, wspaniały język, który łączy mit i rzeczywistość, radość z wielokrotnego czytania, dostarczona w doskonałym stanie.

Drobne zastrzeżenie dotyczące nadmiernego tłumaczenia, jeden z recenzentów niezadowolony z otrzymania książki z biblioteki bez wcześniejszego powiadomienia.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hill of Doors

Zawartość książki:

Znalazł się na krótkiej liście do nagrody T.S. Eliota i Costa Poetry Award.

Genialny nowy zbiór poety nagrodzonego Forward Prize.

Naładowana dziwnością i pięknem, Hill of Doors to nawiedzona i nawiedzająca książka, w której każdy kolejny wiersz wydaje się kształtem wyczarowanym z cienia, a niesamowitość staje się fizycznie obecna. W zbiorze powracają znajomi członkowie kompanii Robertsona, w tym Strindberg - jak zwykle zmierzający ku katastrofie - i zmiennokształtny Dionizos. Cztery luźne opowieści o greckim bogu stanowią filary książki, wraz z czterema krótkimi wersjami Owidiusza. Przeplatają się one z serią utworów o dzieciństwie poety na północno-wschodnim wybrzeżu, jego fascynacji morzem i wyspami Szkocji. Jednak czytelnik odkryje również wyraźną nową nutę w surowej, ale porywającej poezji Robertsona: w kierunku możliwości zadowolenia - domu, drzwi, klucza - znalezienia w końcu „szczęścia dłoni i serca”. Magisterialna w swoim opanowaniu i zasięgu, niezatarcie poruszająca i zapadająca w pamięć w swojej mowie, Hill of Doors jest jak dotąd najpotężniejszą książką Robina Robertsona.