Wzgórza i morze

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem esejów autora, które odzwierciedlają jego podróże i doświadczenia, szczególnie w Anglii i Pirenejach. Jest znana z pięknego pisania i wciągającej opowieści, z mieszanką historii i kultury. Podczas gdy wielu czytelników chwali ją jako wspaniałą lekturę i wyraża podziw dla autora, niektórzy krytykują fizyczną prezentację z powodu małej czcionki.

Pięknie napisana, wciągająca opowieść, ciekawe eseje o podróżach, dobre połączenie historii i kultury, ładna okładka i dobra cena.

Mała czcionka, którą niektórzy czytelnicy uznali za frustrującą.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hills and the Sea

Zawartość książki:

Hilaire Belloc, właśc. Joseph-Hilaire-Pierre-Ren Belloc, (ur. 27 lipca 1870 r. w La Celle-Saint-Cloud, Fr. - zm. 16 lipca 1953 r. w Guildford, Surrey, Anglia), urodzony we Francji poeta, historyk i eseista, który był jednym z najbardziej wszechstronnych angielskich pisarzy pierwszego ćwierćwiecza XX wieku. Jest najbardziej pamiętany ze swoich lekkich wierszy, szczególnie dla dzieci, oraz z przejrzystości i łatwego wdzięku swoich esejów, które mogą być zachwycające o niczym lub zdecydowanie o niektórych kluczowych kontrowersjach epoki edwardiańskiej.

Belloc kształcił się w Oratory School w Birmingham, a następnie pracował jako dziennikarz. Po odbyciu służby wojskowej, jako obywatel francuski, wstąpił do Balliol College w Oksfordzie w 1894 roku. Ukończył studia historyczne z wyróżnieniem pierwszej klasy, był przewodniczącym Union (towarzystwa dyskusyjnego), a w 1896 r. poślubił Elodie Hogan (1870-1914) z Napa w Kalifornii. W 1902 r. został naturalizowanym obywatelem brytyjskim i zasiadał w parlamencie w Salford (1906-10), najpierw jako liberał, a następnie jako niezależny.

Verses and Sonnets (1895) i The Bad Child's Book of Beasts (1896) zapoczątkowały karierę literacką Belloca. Cautionary Tales, kolejna książka z humorystycznymi wierszami dla dzieci, która parodiowała niektóre wiktoriańskie pompatyczności, ukazała się w 1907 roku. Jego Danton (1899) i Robespierre (1901) udowodniły jego żywy zmysł historyczny i potężny styl prozy. Lambkin's Remains (1900) i Mr. Burden (1904) pokazały jego mistrzostwo satyry i ironii. W The Path to Rome (1902) przeplatał swoją relację z pieszej pielgrzymki z Toul do Rzymu z komentarzami na temat natury i historii Europy. Urodzony i wychowany jako rzymski katolik, prawie we wszystkim, co napisał, okazywał żarliwe wyznanie swojej wiary. To zabarwiło, z okazjonalną niedokładnością i przesadą, większość jego pism historycznych, w tym Europe and the Faith (1920), History of England, 4 vol. (1925-31) oraz serię biografii obejmujących okres od Jakuba II (1928) do Wolseya (1930). Miał jednak moc ożywiania historii.

W The Four Men (1912) opisał spacer po Sussex, hrabstwie, w którym mieszkał, a jego zamiłowanie do żeglarstwa zostało żywo zilustrowane w The Cruise of the "Nona" (1925). W kwestiach politycznych i ekonomicznych Belloc był zwolennikiem Williama Cobbetta, angielskiego pisarza, dziennikarza i radykała wpływowego na początku XIX wieku. Wśród tomów lżejszych wierszy Belloca znajdują się The Modern Traveller (1898) i Heroic Poem in Praise of Wine (1932). Napisał także kilka satyrycznych powieści, które zostały zilustrowane przez jego bliskiego przyjaciela, powieściopisarza G. K. Chestertona.

Belloc zaangażował się w wiele gorących kontrowersji, szczególnie z H. G. Wellsem, którego Zarys historii energicznie atakował, oraz z protestanckim uczonym i historykiem G. C. Coultonem. Belloc jest jednym z mistrzów współczesnej prozy angielskiej, dobrym poetą i niezwykle interesującą osobowością literacką. (britannica.com)