Volatile Bodies: W stronę cielesnego feminizmu

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka otrzymała mieszane recenzje dotyczące jej treści i jakości fizycznej. Wiele osób chwaliło interesujące i prowokujące do myślenia teorie dotyczące ciała w odniesieniu do płci, rasy i seksu, podczas gdy niektórzy krytykowali fizyczny stan otrzymanej książki.

Interesująca treść z głębokim teoretycznym wglądem w fenomenologię cielesności oraz rolę ciała w płci i społeczeństwie. Recenzje podkreślają świetny stan książki po jej otrzymaniu i szybką dostawę od sprzedawców.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książka jest nieco przestarzała i pojawiły się skargi dotyczące fizycznej jakości książki, z doniesieniami o wypadaniu stron wkrótce po zakupie.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Volatile Bodies: Toward a Corporeal Feminism

Zawartość książki:

"Miejsce, w którym autorka prowadzi swoje badania, samo ciało, a nie sfera subiektywnych reprezentacji siebie i funkcji w kulturach, jest całkowicie nowe.... Wierzę, że ta praca będzie kamieniem milowym w przyszłym feministycznym myśleniu." --Alfons Lingis.

"To tekst o rzadkiej erudycji i sile intelektualnej. Nie tylko wprowadzi feministki we wzbogacający zestaw perspektyw teoretycznych, ale także wyznaczy wysoki standard krytyczny dla feministycznych dialogów na temat statusu ciała." --Judith Butler.

Volatile Bodies pokazuje, że seksualnie specyficzne ciało jest społecznie skonstruowane: biologia lub natura nie jest przeciwna lub w konflikcie z kulturą. Ludzka biologia jest z natury społeczna i nie ma czystego lub naturalnego "pochodzenia" poza kulturą. Będąc surowym materiałem organizacji społecznej i kulturowej, jest "niekompletna", a zatem podlega niekończącemu się przepisywaniu i społecznej inskrypcji, które stanowią wszystkie systemy znaków.

Badając teorie Freuda, Lacana, Merleau-Ponty'ego, Foucaulta, Deleuze'a, Derridy itp. na temat ciała, Elizabeth Grosz dochodzi do wniosku, że ciało, które teoretyzują, jest męskie. Myśliciele ci nie opisują "ludzkiej" cielesności, ale męską cielesność. Następnie Grosz przechodzi do cielesnych doświadczeń unikalnych dla kobiet - menstruacji, ciąży, porodu, laktacji, menopauzy. Jej badanie kobiecego doświadczenia kładzie podwaliny pod rozwój teorii cielesności płciowej, a nie tylko koryguje błędne modele męskich teoretyków.