Bezcielesność: Ontologia, etyka i granice materializmu

Opinie czytelników

Książka „Teaching The Incorporeal” autorstwa Elizabeth Grosz jest wysoko ceniona za wnikliwą eksplorację współczesnej i historycznej myśli filozoficznej, szczególnie w odniesieniu do koncepcji bezcielesności na tle dualizmu. Autorka skutecznie omawia kluczowych myślicieli i ich wkład, czyniąc złożone idee przystępnymi i wciągającymi. Chociaż książka jest ceniona za swoje piękno i głębię, niektórzy czytelnicy zauważają, że koncepcje mogą być zawiłe i szczegółowe.

⬤ Pięknie napisana i wciągająca proza.
⬤ Wnikliwa eksploracja zachodniej myśli filozoficznej.
⬤ Sprawia, że złożone koncepcje są przystępne i przyjemne w czytaniu.
⬤ Podkreśla znaczenie współczesnych i historycznych myślicieli.
⬤ Opowiada się za znaczeniem „bezcielesnego” myślenia w czasach współczesnych.
⬤ Autorytatywny głos w filozofii i teorii krytycznej.

Niektóre koncepcje mogą być szczegółowe i zawiłe, potencjalnie trudne dla niektórych czytelników.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Incorporeal: Ontology, Ethics, and the Limits of Materialism

Zawartość książki:

Filozofia odziedziczyła silny impuls do przyjęcia dualizmu lub redukcyjnego monizmu - albo radykalnego oddzielenia umysłu od ciała, albo zredukowania umysłu do ciała. Ale od swoich początków w pismach stoików, pierwszych dogłębnych materialistów, inny pogląd uznaje, że żadna forma materializmu nie może być całkowicie samowystarczalna - przestrzeń, czas, pustka i zmysł są bezcielesnymi warunkami wszystkiego, co jest cielesne lub materialne.

W The Incorporeal Elizabeth Grosz argumentuje, że ideał jest nieodłączny od materiału, a materiał od ideału, a śledząc jego rozwój w czasie, dowodzi, że ta sama idea potwierdza się w różnych kontekstach intelektualnych. Grosz pokazuje, że nie tylko idealizm i materializm są ze sobą nierozerwalnie związane, ale że ta "wspólna przynależność" całości idealności i całości materialności nie jest zapośredniczona ani stworzona przez ludzką świadomość. Zamiast tego jest on ontologicznym warunkiem rozwoju ludzkiej świadomości.

Grosz czerpie z materialnej i idealnej koncepcji substancji Spinozy, amor fati Nietzschego, płaszczyzny immanencji Deleuze'a i Guattariego, preindywidualności Simondona i autosugestii Raymonda Ruyera, aby pokazać, że świat poprzedza ewolucję człowieka i że jego materialne i bezcielesne siły są warunkami dla wszystkich form życia, zarówno ludzkich, jak i nieludzkich. Arcydzieło wybitnego teoretyka, The Incorporeal oferuje głęboki, nowy wgląd w problem umysł-ciało.