Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają eksplorację przez Elizabeth Grosz koncepcji czasu i ewolucji poprzez prace Darwina, Nietzschego i Bergsona. Grosz próbuje pogodzić tych myślicieli ze współczesną teorią feministyczną i polityczną, przedstawiając darwinizm jako fundamentalny aspekt postępu społecznego i podkreślając znaczenie czytania oryginalnych tekstów, aby zrozumieć ich prawdziwe implikacje. Podczas gdy jej analiza Bergsona jest chwalona za jej głębię, niektórzy recenzenci uważają, że dyskusje na temat Darwina są mniej przekonujące, a struktura książki jest nieco chaotyczna.
Zalety:⬤ Zapewnia unikalne spojrzenie na czas i ewolucję przez pryzmat Darwina, Nietzschego i Bergsona.
⬤ Łączy filozoficzne dociekania ze współczesnymi tematami feministycznymi i politycznymi.
⬤ Dogłębna analiza twórczości Bergsona, ukazująca zrozumienie złożonych idei.
⬤ Zachęca czytelników do ponownego zapoznania się z oryginalnymi tekstami, aby docenić ich prawdziwe znaczenie.
⬤ Łączy historyczne koncepcje ze współczesnymi walkami społecznymi, oferując znaczenie dla studiów krytycznych.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że interpretacja pracy Darwina nie była w pełni przekonująca.
⬤ Wczesne sekcje książki wydawały się chaotyczne w porównaniu z bardziej spójnymi dyskusjami na temat Bergsona.
⬤ Dostrzegalne jest ryzyko abstrakcji, która może nie odnosić się do praktycznych zagadnień w naukach społecznych.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Nick of Time: Politics, Evolution, and the Untimely
Zawartość książki:
W tej przełomowej pracy filozoficznej Elizabeth Grosz wskazuje drogę w kierunku teorii stawania się, aby zastąpić dominujące ontologie bytu w dyskursie społecznym, politycznym i biologicznym.
Argumentując, że teorie czasowości mają znaczące i niedoceniane znaczenie dla społecznych wymiarów nauki i politycznych wymiarów walki, Grosz angażuje się w kluczowe teoretyczne kwestie związane z rzeczywistością czasu. Bada wpływ czasu na organizację materii oraz na pojawienie się i rozwój życia biologicznego.
Rozważając, w jaki sposób nieubłagany ruch czasu do przodu może być pojmowany w kategoriach politycznych i społecznych, zaczyna formułować model czasu, który obejmuje przyszłość i jej zdolność do zastępowania i przekształcania przeszłości i teraźniejszości. Grosz rozwija swoją argumentację, zestawiając ze sobą prace trzech głównych postaci zachodniej myśli: Karola Darwina, Fryderyka Nietzschego i Henriego Bergsona. Ujawnia, że teoretyzując na temat czasu jako aktywnego, pozytywnego zjawiska o własnych cechach i specyficznych skutkach, każdy z tych myślicieli wywarł głęboki wpływ na współczesne rozumienie ciała w odniesieniu do czasu.
Pokazuje, w jaki sposób ich pokrewne koncepcje życia, ewolucji i stawania się przejawiają się w pracach Gillesa Deleuze'a i Luce Irigaray. W całym The Nick of Time Grosz podkreśla polityczny i kulturowy imperatyw fundamentalnego przemyślenia czasu: im lepiej rozumiemy nasze czasowe położenie jako istot dryfujących między przeszłością a przyszłością bez bezpieczeństwa stabilnej i trwałej teraźniejszości, tym bardziej możliwa staje się transformacja.
