Becoming Undone: Darwinowskie refleksje nad życiem, polityką i sztuką

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębną eksplorację doboru płciowego przez feministyczny i filozoficzny pryzmat, kwestionując główny nurt interpretacji Darwina. Choć przedstawia ona prowokujące do myślenia idee, spotkała się z krytyką ze względu na sposób, w jaki traktuje transpłciowe tożsamości.

Książka dostarcza oszałamiających refleksji na temat doboru płciowego i oferuje głębokie objawienie dotyczące teorii Darwina. Umiejętnie krytykuje socjobiologiczne podejście do doboru płciowego i próbuje wpleść spostrzeżenia Darwina w dyskurs feministyczny.

Tekst jest krytykowany za bycie transfobicznym, ponieważ odmawia on ontologicznego uznania transpłciowym tożsamościom. Niektórzy czytelnicy uważają, że argumenty Grosz mogłyby skorzystać na dalszej edycji i dopracowaniu.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Becoming Undone: Darwinian Reflections on Life, Politics, and Art

Zawartość książki:

W Becoming Undone Elizabeth Grosz zajmuje się trzema powiązanymi pojęciami - życiem, polityką i sztuką - badając implikacje opisu ewolucji gatunków Karola Darwina. Podważając charakterystykę pracy Darwina jako formy determinizmu genetycznego, Grosz pokazuje, że jego pisarstwo ujawnia nacisk na różnicę między doborem naturalnym a doborem płciowym, zasadami, które regulują odpowiednio przetrwanie i atrakcyjność.

Dobór płciowy komplikuje dobór naturalny poprzez wprowadzenie czynników estetycznych i wyrażanie indywidualnej woli, pożądania lub przyjemności. Grosz bada, w jaki sposób darwinowska teoria doboru płciowego przekształca filozofię, nasze rozumienie ludzkości w jej męskich i żeńskich formach, nasze idee stosunków politycznych i nasze koncepcje sztuki.

Łącząc prace przyrodnika z pismami Bergsona, Deleuze'a i Irigaray, nakreśla postmodernistyczny darwinizm, który rozumie całe życie jako formy konkurujących i koordynujących trybów otwartości. Chociaż feministki były podejrzliwe w stosunku do koncepcji natury i biologii kluczowych dla pracy Darwina, Grosz proponuje, że jego pisma są bogatym źródłem do rozwijania bardziej upolitycznionego, radykalnego i dalekosiężnego feministycznego rozumienia materii, natury, biologii, czasu i stawania się.