The Incorporeal: Ontologia, etyka i granice materializmu

Opinie czytelników

Książka „Teaching The Incorporeal” autorstwa Elizabeth Grosz jest chwalona za wnikliwą eksplorację zachodniej filozofii, w szczególności koncentrując się na koncepcji bezcielesności i jej implikacjach dla współczesnej myśli. Przedstawia idee różnych filozofów w przekonujący sposób, który łączy historyczne i aktualne perspektywy.

Książka jest pięknie napisana i zapewnia fascynujący zarys zachodniej myśli, wyrażając znaczenie aktywnego materializmu w całej historii. Zajmuje się złożonymi koncepcjami w przyjemny sposób, czyniąc je przystępnymi i inspirującymi. Grosz jest uznawany za wiodący głos w filozofii, dostarczając głębokich spostrzeżeń, które ułatwiają zrozumienie współczesnych dyskusji filozoficznych.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać zawiłą i szczegółową naturę koncepcji za trudną do pełnego zrozumienia, chociaż styl pisania ma na celu złagodzenie tego.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Incorporeal: Ontology, Ethics, and the Limits of Materialism

Zawartość książki:

Filozofia odziedziczyła silny impuls do przyjęcia dualizmu lub redukcyjnego monizmu - albo radykalnego oddzielenia umysłu od ciała, albo zredukowania umysłu do ciała. Ale od swoich początków w pismach stoików, pierwszych dogłębnych materialistów, inny pogląd uznaje, że żadna forma materializmu nie może być całkowicie samowystarczalna - przestrzeń, czas, pustka i zmysł są bezcielesnymi warunkami wszystkiego, co jest cielesne lub materialne.

W The Incorporeal Elizabeth Grosz argumentuje, że ideał jest nieodłączny od materiału, a materiał od ideału, a śledząc jego rozwój w czasie, dowodzi, że ta sama idea potwierdza się w różnych kontekstach intelektualnych. Grosz pokazuje, że nie tylko idealizm i materializm są ze sobą nierozerwalnie związane, ale że ta „wspólna przynależność” całości idealności i całości materialności nie jest zapośredniczona ani stworzona przez ludzką świadomość. Zamiast tego jest on ontologicznym warunkiem rozwoju ludzkiej świadomości.

Grosz czerpie z materialnej i idealnej koncepcji substancji Spinozy, amor fati Nietzschego, płaszczyzny immanencji Deleuze'a i Guattariego, preindywidualności Simondona i autosugestii Raymonda Ruyera, aby pokazać, że świat poprzedza ewolucję człowieka i że jego materialne i bezcielesne siły są warunkami dla wszystkich form życia, zarówno ludzkich, jak i nieludzkich. Arcydzieło wybitnego teoretyka, The Incorporeal oferuje głęboki nowy wgląd w problem umysł-ciało.