Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 26 głosach.
2021 Przedruk wydania z 1948 roku. The Negro Motorist Green Book był corocznym przewodnikiem dla afroamerykańskich podróżników. Został zapoczątkowany i opublikowany przez Afroamerykanina, nowojorskiego listonosza Victora Hugo Greena w latach 1936-1966, w erze praw Jima Crowa, kiedy to powszechna była otwarta i często prawnie usankcjonowana dyskryminacja zwłaszcza Afroamerykanów i innych nie-białych. Chociaż wszechobecna dyskryminacja rasowa i ubóstwo ograniczały posiadanie samochodów przez czarnoskórych, wyłaniająca się afroamerykańska klasa średnia kupowała samochody tak szybko, jak tylko mogła, choć napotykała na drodze wiele niebezpieczeństw i niedogodności, od odmowy jedzenia i zakwaterowania po arbitralne aresztowania. W odpowiedzi Green napisał swój przewodnik po usługach i miejscach względnie przyjaznych Afroamerykanom, ostatecznie rozszerzając jego zasięg z obszaru Nowego Jorku na większość Ameryki Północnej, a także zakładając biuro podróży.
Wielu czarnoskórych Amerykanów zaczęło prowadzić samochody, częściowo po to, by uniknąć segregacji w transporcie publicznym. Jak ujął to pisarz George Schuyler w 1930 roku, "wszyscy Murzyni, którzy mogą to zrobić, kupują samochód tak szybko, jak to możliwe, aby uwolnić się od dyskomfortu, dyskryminacji, segregacji i zniewagi". Czarnoskórzy Amerykanie zatrudnieni jako sportowcy, artyści i sprzedawcy również często podróżowali w celach zawodowych.
Wkrótce po przyjęciu Ustawy o prawach obywatelskich z 1964 r., która zdelegalizowała rodzaje dyskryminacji rasowej, które sprawiły, że Zielona Księga stała się niezbędna, zaprzestano jej publikacji i popadła ona w zapomnienie. Zainteresowanie nią odżyło na początku XXI wieku w związku z badaniami nad podróżami czarnoskórych w erze Jima Crowa.
