The Complete Plays of Jean Racine: Volume 1: The Fratricides

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Jest to pierwszy tom planowanego tłumaczenia na język angielski wszystkich dwunastu sztuk Jeana Racine'a - projektu podjętego tylko trzy razy w ciągu trzystu lat od śmierci Racine'a. W tym nowym tłumaczeniu Geoffrey Alan Argent przyjął świeże podejście: oddał te sztuki w rymowanych "heroicznych" kupletach. Podczas gdy tłumaczenie Argenta jest wierne tekstowi i tonowi Racine'a, jego nadrzędnym zamiarem było przetłumaczenie dzieła literatury francuskiej na dzieło literatury angielskiej, zastępując rymowane aleksandryny (heksametry) Racine'a angielskim trybem rymowanych pentametrów jambicznych, formy wiersza szczególnie dobrze dopasowanej do wysoce naładowanej pilności dramatu Racine'a i zwiniętej siły jego wiersza.

Uzupełnieniem tłumaczeń są pouczające dyskusje oraz obszerne notatki i komentarze, które Argent dostarczył do każdej sztuki. Dyskusje nie są oferowane jako ostateczne interpretacje tych sztuk, ale mają na celu zachęcenie czytelników do kształtowania własnych poglądów i dalszego odkrywania niewyczerpanie bogatego świata sztuk Racine'a. W sekcji Uwagi i komentarze tego tłumaczenia znajdują się fragmenty, które Racine usunął po pierwszym wydaniu i nigdy wcześniej nie pojawiły się w języku angielskim.

Pełny tytuł pierwszej tragedii Racine'a brzmi La Thbade ou les Frres ennemis (Saga o Tebach, czyli Bracia wrogowie). Jednak Racine'owi o wiele mniej zależało na opowiedzeniu o walce o Tebach, niż na zbadaniu tych niezłomnych namiętności - w tym przypadku nienawiści - które miały okazać się przedmiotem jego zainteresowania przez całe życie. Dla synów Edypa, Eteoklesa i Polinikesa (tytułowych braci), rywalizacja o tron jest raczej objawem niż przyczyną ich nieugaszonej nienawiści - tak nieugaszonej, że pod koniec sztuki nie tylko zniszczyła tych braci bliźniaków, ale także pochłonęła życie ich matki, siostry, wuja i dwóch kuzynów jako szkody uboczne. Rzeczywiście, jak Racine przyznaje w swojej przedmowie: "Nie ma w niej prawie żadnej postaci, która nie umarłaby na końcu".