Ocena:
Recenzje podkreślają „Teatr i jego sobowtór” Antonina Artauda jako potężny i niezbędny tekst do zrozumienia współczesnego i eksperymentalnego teatru. Oferuje ona głębokie spostrzeżenia i innowacyjne pomysły dotyczące sztuki teatralnej, choć niektórzy czytelnicy uważają ją za gęstą i trudną do zrozumienia. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej prowokującą do myślenia treść i unikalną perspektywę, inni krytykują jej niespójność i twierdzą, że nie ma ona wartości.
Zalety:⬤ Oferuje głęboki wgląd w teatr i jego ewolucję.
⬤ Niezbędna lektura dla studentów i praktyków teatru.
⬤ Unikalne perspektywy Artauda można zastosować do różnych form sztuki.
⬤ Opisywana jako intelektualnie stymulująca i pouczająca.
⬤ Uznana za mocny tekst i głęboki wpływ, jaki wywiera na czytelników.
⬤ Uznawany za klasyczny i znaczący tekst w dwudziestowiecznej krytyce teatralnej.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tekst jest gęsty i trudny do zrozumienia.
⬤ Krytykowany za niespójność lub rozwlekłość, a niektórzy określają go mianem nonsensu.
⬤ Problemy z niektórymi wydaniami drukowanymi dotyczące jakości produkcji.
⬤ Niektórzy uważają, że poglądy Artauda są ograniczone i nie mają pełnego zastosowania do współczesnego teatru i mediów.
⬤ Problemy z tłumaczeniem zauważone przez niektórych recenzentów, prowadzące do zamieszania między różnymi wydaniami.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
The Theatre and Its Double
Zbiór esejów szczegółowo opisujących radykalne teorie autora na temat dramatu, które uważał za stłumione przez konserwatyzm i brak eksperymentów.
Zawiera słynne manifesty "Teatru Okrucieństwa", analizuje impulsy leżące u podstaw przedstawienia i zawiera sugestie dotyczące metody treningu fizycznego dla aktorów i aktorek.
