Tajemnica wielkiego łuku

Opinie czytelników

Ta książka, reklamowana jako klasyczna tajemnica zamkniętego pokoju z 1895 roku, wywołuje mieszane recenzje od czytelników. Podczas gdy niektórzy doceniają jej intrygujące założenie i nieoczekiwane zakończenie, inni uważają ją za nużącą, meandrującą i pozbawioną głębi w rozwoju postaci. Ogólnie rzecz biorąc, jest on postrzegany jako ważne dzieło w gatunku, ale może nie zadowolić współczesnych czytelników.

Ciekawe założenie tajemnicy zamkniętego pokoju z zaskakującym zakończeniem.

Niektórym czytelnikom podobał się humor i portrety postaci.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Big Bow Mystery

Zawartość książki:

W chłodny grudniowy poranek w Bow, robotniczej dzielnicy londyńskiego East Endu, gospodyni bezskutecznie próbuje obudzić lokatora, którego drzwi są zamknięte i zaryglowane od wewnątrz.

Zaniepokojona gospodyni wzywa swojego sąsiada, emerytowanego detektywa Scotland Yardu, który wyważa drzwi i ujawnia lokatora z poderżniętym gardłem i bez broni w zasięgu wzroku. Wydaje się jasne, że zmarły nie popełnił samobójstwa, oświadcza koroner podczas przesłuchania, dodając: Wydaje się równie jasne, że zmarły nie został zamordowany.

Tak zaczyna się pełna czarnego humoru zagadka Israela Zangwilla, która wyznaczyła punkt zwrotny w kryminale. Tajemnice zamkniętych pomieszczeń pojawiały się już wcześniej, ale ta pomysłowa opowieść oferowała nowatorskie wykorzystanie zagadkowych możliwości gatunku. Publikacja z 1891 roku była serializowana w London Star, tabloidzie słynącym z sensacyjnych doniesień o morderstwach Kuby Rozpruwacza.

Pomiędzy kolejnymi odcinkami Zangwill prowadził ożywiony dialog ze swoimi czytelnikami, którzy proponowali rozwiązania zbrodni (żadne z nich nie było prawidłowe). Jak zauważył Publishers Weekly, dzięki sardonicznemu stylowi i żywym, dickensowskim charakterystykom Londynu epoki wiktoriańskiej, Zangwill wciąż przemawia do współczesnych czytelników.