Ocena:
Recenzje książki „Synowie i kochankowie” autorstwa D.H. Lawrence'a prezentują dychotomię opinii, podkreślając zarówno głębię eksploracji postaci, jak i problematyczną dynamikę relacji w opowieści, w szczególności wątki edypalne. Czytelnicy doceniają żywe opisy i emocjonalną złożoność Lawrence'a, jednocześnie zmagając się z kwestiami związanymi z autentycznością i tempem narracji.
Zalety:⬤ Żywy rozwój postaci i emocjonalny rezonans, pozwalający czytelnikom poczuć się głęboko związanymi z bohaterami i ich zmaganiami.
⬤ Piękne opisy angielskiej wsi i mocny portret życia klasy robotniczej.
⬤ Angażuje złożone tematy związane z dynamiką rodziny, miłością i oczekiwaniami społecznymi.
⬤ Uważana za jedno z arcydzieł Lawrence'a, z trwałym znaczeniem i uznaniem krytyków.
⬤ Narracja może być powolna i rozwlekła, przez co niektórzy czytelnicy mogą mieć wrażenie, że w niektórych momentach się wlecze.
⬤ Relacje, w szczególności dynamika między matką a synem, mogą być dla niektórych niepokojące i nierealistyczne, co prowadzi do dyskomfortu.
⬤ Niektóre wydania są mocno zredagowane, co może umniejszać oryginalny zamysł i wpływ dzieła.
⬤ Niezdecydowanie i nadmierna analiza głównego bohatera mogą być frustrujące dla czytelników szukających bardziej prostej historii.
(na podstawie 365 opinii czytelników)
Sons and Lovers
Sons and Lovers to powieść angielskiego pisarza D. H.
Lawrence'a z 1913 roku. Śledzi ona konflikty emocjonalne głównego bohatera, Paula Morela, i jego duszące relacje z wymagającą matką i dwoma bardzo różnymi kochankami, które wywierają złożony wpływ na rozwój jego męskości. Powieść została pierwotnie opublikowana przez Gerald Duckworth and Company Ltd.
w Londynie i Mitchell Kennerley Publishers w Nowym Jorku. Chociaż powieść początkowo spotkała się z chłodnym przyjęciem krytyków, a także zarzutami o obsceniczność, dziś jest uważana za arcydzieło przez wielu krytyków i często jest uważana za najlepsze osiągnięcie Lawrence'a.
Mówi nam więcej o życiu Lawrence'a i jego fazach, ponieważ pierwszą z nich była utrata matki w 1910 roku, do której był szczególnie przywiązany. To właśnie wtedy poznał Friedę Richthofen i mniej więcej w tym czasie zaczął tworzyć swoje dwie kolejne wielkie powieści, Tęczę i Zakochane kobiety, które miały większy nacisk i dojrzałość seksualną.
(wikipedia.org)
