Ocena:
Sons and Lovers autorstwa D.H. Lawrence'a to na wpół autobiograficzna powieść badająca intensywne i skomplikowane relacje między matką a jej synem, Paulem Morelem, osadzona na tle życia klasy robotniczej na początku XX wieku w Anglii. Narracja zagłębia się w tematy miłości, obowiązku i emocjonalnej zależności, szczególnie podkreślając kompleks Edypa. Postacie są bogato rozwinięte, a żywe opisy angielskiej wsi przyczyniają się do ogólnej atmosfery opowieści.
Zalety:⬤ Bogaty rozwój postaci i głębia emocjonalna, dzięki czemu czytelnicy czują zmagania bohaterów.
⬤ Pięknie opisuje angielską wieś, zwiększając wrażenia z lektury.
⬤ Angażuje się w złożone tematy, w tym kompleks Edypa i dynamikę dysfunkcyjnych rodzin.
⬤ Styl pisania Lawrence'a jest chwalony za liryczną jakość i sugestywne obrazy, dzięki czemu narracja jest wciągająca.
⬤ Tempo powieści może być powolne, a niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt rozwlekłą lub rozwlekłą.
⬤ Skupia się na intensywnych zmaganiach emocjonalnych, które mogą nie trafić do wszystkich czytelników.
⬤ Relacje międzyludzkie, w szczególności dynamika między matką a synem, mogą być postrzegane jako niepokojące lub zbyt melodramatyczne.
⬤ Niektóre wydania zawierają obszerne zmiany, które pomijają części oryginalnego tekstu, co prowadzi do niezadowolenia purystów.
(na podstawie 365 opinii czytelników)
Sons and Lovers
Sons and Lovers to powieść angielskiego pisarza D. H.
Lawrence'a z 1913 roku. Śledzi ona konflikty emocjonalne głównego bohatera, Paula Morela, i jego duszące relacje z wymagającą matką i dwoma bardzo różnymi kochankami, które wywierają złożony wpływ na rozwój jego męskości. Powieść została pierwotnie opublikowana przez Gerald Duckworth and Company Ltd.
w Londynie i Mitchell Kennerley Publishers w Nowym Jorku. Chociaż powieść początkowo spotkała się z chłodnym przyjęciem krytyków, a także zarzutami o obsceniczność, dziś jest uważana za arcydzieło przez wielu krytyków i często jest uważana za najlepsze osiągnięcie Lawrence'a.
Mówi nam więcej o życiu Lawrence'a i jego fazach, ponieważ pierwszą z nich była utrata matki w 1910 roku, do której był szczególnie przywiązany. To właśnie wtedy poznał Friedę Richthofen i mniej więcej w tym czasie zaczął tworzyć swoje dwie kolejne wielkie powieści, Tęczę i Zakochane kobiety, które miały większy nacisk i dojrzałość seksualną.
(wikipedia.org)
