Ocena:
Recenzje książki „The Sufis” autorstwa Idriesa Shaha podkreślają jej znaczenie jako przystępnego wprowadzenia do sufizmu, oferującego mieszankę opowieści, historii i nauk, które zagłębiają się w ludzką naturę i duchowość. Wielu czytelników docenia głębię i wnikliwą treść książki, zauważając jej zdolność do prowokowania myśli i zrozumienia sufizmu i jego lekcji. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że jest ona trudna do przeczytania, czasami sucha lub trudna do sklasyfikowania, co prowadzi do mieszanych opinii na temat jej prezentacji i stylu.
Zalety:⬤ Zapewnia kompleksowe i przystępne wprowadzenie do sufizmu, ułatwiając zrozumienie złożonych idei.
⬤ Zawiera bogate opowieści i historyczne spostrzeżenia, które angażują czytelników.
⬤ Zachęca do samorozwoju i głębokiego myślenia, prowokując do osobistej refleksji.
⬤ Oferuje szerszy kontekst dla zrozumienia tradycji ezoterycznych i powiązań z zachodnim dziedzictwem filozoficznym.
⬤ Wysoko oceniana za wartość edukacyjną i wnikliwe perspektywy.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za trudną do czytania i czasami suchą, z częściami, którym brakuje zaangażowania.
⬤ Niektórzy krytycy sugerują, że autorowi może brakować osobistego doświadczenia w sufizmie, przez co praca wydaje się być z drugiej ręki.
⬤ Kilku czytelników opisuje treść jako abstrakcyjną lub rozwlekłą, co prowadzi do trudności w klasyfikacji.
⬤ Istnieją obawy co do dokładności twierdzeń dotyczących postaci historycznych związanych z sufizmem.
(na podstawie 138 opinii czytelników)
The Sufis
Sufi to najlepsze wprowadzenie, jakie kiedykolwiek napisano do filozoficznej i mistycznej szkoły tradycyjnie kojarzonej ze światem islamu.
Potężna, zwięzła i intensywnie prowokująca do myślenia, podsumowuje ponad tysiąc lat myśli Wschodu - produkt jednych z największych umysłów, jakie kiedykolwiek stworzyła ludzkość - w jednym dziele, prezentując ponadczasowe idee w świeżym i współczesnym stylu.
Kiedy książka została pierwotnie opublikowana w 1964 roku, wprowadziła jej autora, Idriesa Shaha, na międzynarodową scenę, przyciągając uwagę myślicieli i pisarzy, takich jak J.D. Salinger, Doris Lessing, Ted Hughes i Robert Graves.
Wprowadził do świata zachodniego koncepcje, które później stały się powszechnie akceptowane, począwszy od psychologicznego znaczenia uwagi i humoru, po wykorzystanie tradycyjnych opowieści jako narzędzi dydaktycznych (co Shah nazwał "opowieściami dydaktycznymi") oraz historyczny dług zaciągnięty przez Zachód na Bliskim Wschodzie w sprawach naukowych, literackich i filozoficznych.
Jako elementarz dla wielu tuzinów książek sufickich, które Shah później wyprodukował, jest niezrównany, oferując wyraźne okno na społeczność, której system myśli i działania od dawna zajmuje się rozwojem całej ludzkości i której idee dotyczące jednostek i społeczeństwa, ich celu i kierunku, muszą być zrozumiane teraz bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
