Ocena:
Książka zawiera szczegółowy przegląd Ligi Hanzeatyckiej, badając jej początki, aspekty militarne i jej rolę jako głównej potęgi handlowej na Morzu Bałtyckim w średniowieczu. Podczas gdy ilustracje i ogólna jakość są chwalone, istnieją krytyczne uwagi dotyczące głębokości informacji i dostarczonych odniesień.
Zalety:Bogate ilustracje, kompleksowy przegląd unikalnego tematu historycznego, dobrze napisany tekst, służy jako dobry elementarz dla osób niezaznajomionych z Ligą Hanzeatycką i jest cennym dodatkiem do kolekcji Osprey.
Wady:Brakuje dogłębnej analizy i kontekstu w niektórych obszarach, szczególnie dla angielskich czytelników, ponieważ wiele odniesień jest w języku niemieckim, podano ograniczoną liczbę cytatów na poparcie szczegółowych twierdzeń, a niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej obszernych dyskusji na temat szczegółów wojskowych.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Forces of the Hanseatic League: 13th-15th Centuries
Słynna, ale w dużej mierze niechronologicznie opisana Liga Hanzeatycka (lub po prostu „Hanza/Hansa”) była tuetońską niemiecką federacją handlową i obronną gildii kupieckich z siedzibą w miastach portowych wzdłuż wybrzeży Morza Północnego i Bałtyku na terenie dzisiejszych Niemiec i ich sąsiadów, która ostatecznie zdominowała handel morski w Europie Północnej i rozprzestrzeniła swoje wpływy znacznie dalej. Liga została utworzona w celu ochrony interesów gospodarczych i politycznych miast członkowskich w rozległej i złożonej sieci handlowej.
Podczas gdy większość członków pozostała zasadniczo podporządkowana lokalnym władcom, którzy czerpali zyski z ich dobrobytu, w pewnym sensie Liga może być postrzegana jako zapowiedź dzisiejszych niejednoznacznych relacji między globalnymi korporacjami a politycznymi państwami narodowymi. Liga nadal działała w XVII wieku, ale jej złoty wiek przypadł na okres między 1200 a 1500 rokiem; później nie udało jej się w pełni wykorzystać fali eksploracji morskiej na zachód, południe i wschód od Europy.
W ciągu 300 lat swojej dominacji duże statki Ligi - zwane „cogs” - znajdowały się w czołówce technologii morskiej, były wczesnymi użytkownikami armat i były obsadzone przez silne załogi bojowe, które broniły ich przed piratami zarówno na otwartym morzu, jak i w wojnie rzecznej. Miasta macierzyste tworzyły własne armie w celu wzajemnej obrony, a ich bogactwo pozwalało im i wymagało inwestowania w fortyfikacje i broń prochową, ponieważ jako bardzo atrakcyjne cele były poddawane oblężeniom w różnych okresach.
